Kolejny raz nie napiszę nic nowego. Szósty tom równie dobry jak poprzednie. Tym razem Vera prowadzi sprawę zabójstwa tajemniczej kobiety. I jak zawsze, szukając rozwiązania zagadki DI Stanhope musi zagłębić się w przeszłość ofiary i podejrzanych. Niezmiennie zachwyca mnie sposób przedstawienia postaci.

Kolejny raz nie napiszę nic nowego. Szósty tom równie dobry jak poprzednie. Tym razem Vera prowadzi sprawę zabójstwa tajemniczej kobiety. I jak zawsze, szukając rozwiązania zagadki DI Stanhope musi zagłębić się w przeszłość ofiary i podejrzanych. Niezmiennie zachwyca mnie sposób przedstawienia postaci.

Początek mnie nudził i myślałam, że będzie to jedna z nielicznych książek, której nie dokończę. Potem się rozkręcił. Chyba słaby też jest przekład. Ta 6 jest trochę taka na wyrost. Mam nadzieję, że kolejny tom będzie lepszy.

Początek mnie nudził i myślałam, że będzie to jedna z nielicznych książek, której nie dokończę. Potem się rozkręcił. Chyba słaby też jest przekład. Ta 6 jest trochę taka na wyrost. Mam nadzieję, że kolejny tom będzie lepszy.

Historia ok, niestety kolejny kiepski przekład - nie tak zły, jak w poprzednim tomie, ale jednak też niedobry. Szkoda.

Historia ok, niestety kolejny kiepski przekład - nie tak zły, jak w poprzednim tomie, ale jednak też niedobry. Szkoda.

Bardzo lubię czytać co myśli i mówi Vera; to bardzo urokliwa postać, bo jednocześnie zła i dobra..Na pewno interesująca i nietypowa, ale nikt chyba nie chciałby takiej przełożonej. Chociaż jako sąsiadka pewnie by się sprawdziła.

To kolejna opowieść z cyklu "Vera", w której zagadka kryminalna jest właściwie jedynie pretekstem do rozważań, smutnych, o rodzinie i o tym co łączy, i dzieli, rodziców i dzieci.
Vera wielokrotnie wspomina swojego ojca i są to dość dziwaczne wspomnienie o grubej, małej dziewczynce i obłędnej pasji, jej ojca, do kradzieży ptasich jaj.

Poznajemy samotną kobiety, która prowadzi pensjonat i wychowuje dwójkę nastolatków, i jest rozdarta między pracą, dziećmi, z którymi straciła kontakt i swoją nową miłością. W tej opowieści jest bardzo, bardzo wiele samotnych kobiet. Ale każda z nich wybiera inny pomysł na swoje samotne życie.
Pojawia się też element polski; drobny, ale jednak bardzo istotny dla rozwiązania zagadki.

Bardzo lubię czytać co myśli i mówi Vera; to bardzo urokliwa postać, bo jednocześnie zła i dobra..Na pewno interesująca i nietypowa, ale nikt chyba nie chciałby takiej przełożonej. Chociaż jako sąsiadka pewnie by się sprawdziła.

To kolejna opowieść z cyklu "Vera", w której zagadka kryminalna jest właściwie jedynie pretekstem do rozważań, smutnych, o rodzinie i o tym co...

Mam wrażenie, że z każdym nowym tomem jest coraz lepiej. Co jest niestety rzadkością wśród ksiazek wydawanych w seriach. Czyta się szybko, z zaciekawieniem. Postaci są realne, ciekawe. Lubię zarys psychologiczny. Inspektor Vera Stanhope, tak jak jej odpowiednik serialowy, to największy plus. Genialna postać. Polecam.

Mam wrażenie, że z każdym nowym tomem jest coraz lepiej. Co jest niestety rzadkością wśród ksiazek wydawanych w seriach. Czyta się szybko, z zaciekawieniem. Postaci są realne, ciekawe. Lubię zarys psychologiczny. Inspektor Vera Stanhope, tak jak jej odpowiednik serialowy, to największy plus. Genialna postać. Polecam.

Wiecie zapewne, jak to jest, gdy jak najszybciej chce się książkę skończyć (by poznać rozwiązanie zagadki, zakończenie historii) i jednocześnie przedłuża się czytanie, bo ostatnie strony zbliżają się tak szybko? Za mną właśnie przedostatnia dostępna część serii o inspektor Verze Stanhope. W „Ulicy milczenia” Ann Cleeves zabiera nas do nadmorskiej miejscowości w Northumberland, do pensjonatu przy Harbour Street. Tam mieszkała pewna starsza pani, którą zasztyletowano w metrze. Kim była Margaret i jej mąż Polak? Dlaczego opiekowała się kobietami w trudnej sytuacji życiowej? Kto i dlaczego chciał jej śmierci? Co łączyło ją z kolejną zamordowaną kobietą? W sycylijskiej mafii panowała omerta, która w nieco zmienionej formie dotarła do Mardle. Nad sprawą stara się zapanować Vera z pomocą swojego zespołu. Z każdą kolejną częścią serii mam wrażenie, że pani inspektor czuje się coraz bardziej samotna i rozpaczliwie poszukuje towarzystwa. W połączeniu z ostrym jak brzytwa umysłem Vera stanowi niezwykle ciekawy materiał na głównego bohatera. Już jestem ciekawa jej następnej sprawy.

Wiecie zapewne, jak to jest, gdy jak najszybciej chce się książkę skończyć (by poznać rozwiązanie zagadki, zakończenie historii) i jednocześnie przedłuża się czytanie, bo ostatnie strony zbliżają się tak szybko? Za mną właśnie przedostatnia dostępna część serii o inspektor Verze Stanhope. W „Ulicy milczenia” Ann Cleeves zabiera nas do nadmorskiej miejscowości w...

Absolutnie najlepsza z serii!

Absolutnie najlepsza z serii!

Dobry klasyczny kryminał, ciekawie skonstruowana intryga. Inspektor Vera Stanhope jak zawsze w formie, wszystko okraszone odrobiną angielskiego humoru. Również mam poważne zastrzeżenia do podzielenia tej książki na 2 części, tym bardziej że nieświadomie wypożyczyłam najpierw część 2 i później musiałam szukać części pierwszej w bibliotekach na terenie całego Krakowa. Nie dało się przecież czytać książki od środka.

Dobry klasyczny kryminał, ciekawie skonstruowana intryga. Inspektor Vera Stanhope jak zawsze w formie, wszystko okraszone odrobiną angielskiego humoru. Również mam poważne zastrzeżenia do podzielenia tej książki na 2 części, tym bardziej że nieświadomie wypożyczyłam najpierw część 2 i później musiałam szukać części pierwszej w bibliotekach na terenie całego Krakowa. Nie...

Nie wiem czemu podzielono książkę na dwa tomy przerywając tak ni w pięć ni w dziesięć...
Z opisu wynika, że dochodzi do drugiego morderstwa i wg mnie lepiej było przerwać wątek tuż przed drugim morderstwem i w ogóle o nim nie wspominać w opisie i od niego zacząć drugi tom...

Nie wiem czemu podzielono książkę na dwa tomy przerywając tak ni w pięć ni w dziesięć...
Z opisu wynika, że dochodzi do drugiego morderstwa i wg mnie lepiej było przerwać wątek tuż przed drugim morderstwem i w ogóle o nim nie wspominać w opisie i od niego zacząć drugi tom...

Nie wiem, dlaczego podzielono książkę na dwie części. Wygląda to zupełnie sztucznie, ma chyba tylko ekonomiczne uzasadnienie (dla wydawcy). W każdym razie to chyba najlepsza powieść z serii o Veerze. Wydawało mi się, że będę trochę znudzony stereotypami, postaciami i sytuacjami znanymi po trochu z wcześniejszych tomów. Ale nic podobnego. Czyta się znakomicie, można się nacieszyć rysami poszczególnych postaci. Bo choć akcja rozwija się niezbyt szybko, to jednak wciąż do przodu, konsekwentnie i zaskakująco. Najlepsza część tej serii kryminalnej.

Nie wiem, dlaczego podzielono książkę na dwie części. Wygląda to zupełnie sztucznie, ma chyba tylko ekonomiczne uzasadnienie (dla wydawcy). W każdym razie to chyba najlepsza powieść z serii o Veerze. Wydawało mi się, że będę trochę znudzony stereotypami, postaciami i sytuacjami znanymi po trochu z wcześniejszych tomów. Ale nic podobnego. Czyta się znakomicie, można się...