Kiedyś patrząc na ludzi pięknych i inteligentnych a do tego jeszcze uzdolnionych np. artystycznie myślałam, że Bóg bywa niesprawiedliwy, rozdzielając tak nierówno talenta. Kiedy jednak czytam, jak prof. Vetulani przystępnie i z humorem tłumaczy zawiłości neurobiologii myślę, że skumulowanie rozmaitych talentów w jednym człowieku, nie jest takie złe. Mógł wszak Bóg obdarować Jerzego Vetulaniego tylko wspaniałym poczuciem humoru, co rozsławiłoby go na równi z innymi twórcami Piwnicy pod Baranami, której jest współzałożycielem. Mógł także dostać w darze od Losu tylko wybitny intelekt. Wówczas jednak swoimi odkryciami mógłby dzielić się jedynie z kolegami i koleżankami po fachu. Skoro zaś obok ponadprzeciętnej inteligencji profesor posiada także duże poczucie humoru i łatwość mówienia o najbardziej nawet zawiłych sprawach, wiedzę na temat funkcjonowania ludzkiego mózgu mogą posiąść także ci, którzy w życiu by nie sięgnęli po żaden podręcznik z neurobiologii. Wygląda więc na to, że Bóg wie, co robi, obdarzając nas talentami pozornie niesprawiedliwie... Nawet jeśli tyloma talentami obdarza ateistę ;-)

Kiedyś patrząc na ludzi pięknych i inteligentnych a do tego jeszcze uzdolnionych np. artystycznie myślałam, że Bóg bywa niesprawiedliwy, rozdzielając tak nierówno talenta. Kiedy jednak czytam, jak prof. Vetulani przystępnie i z humorem tłumaczy zawiłości neurobiologii myślę, że skumulowanie rozmaitych talentów w jednym człowieku, nie jest takie złe. Mógł wszak Bóg obdarować...