"Po rozstaniu" to trzecia część cyklu Zeruyi Shalev. Jak dla mnie najlepsza. Podobnie jak w poprzednich książkach ("Życie miłosne" i "Mąż i żona") właściwie banalny temat ujęty został w niebanalny sposób. Mnogość emocji, stanów psychicznych, myśli to efekt wielkiej wnikliwości autorki w ludzką psychikę. Odwaga, aby pokazać nie tylko te dobre emocje, nie tylko to co jest oczywiste jest wielkim atutem książki. Wielowymiarowość postaci, a właściwie ich zachowań i decyzji chyba było dla mnie najcenniejsze. Decyzje, które podejmowali bohaterowie dla każdego znaczyły coś innego, trudno było określić, czy coś było dobre, czy złe. Każda myśl mogła być oceniona w różny sposób, w zależności od tego, kogo dotyczyła i jakie ta osoba miała doświadczenia, jakiej struny w kimś dotykała. Myślę, że postacie powieści pokazywały ile znaczeń i reakcji może wywołać jedno zachowanie. Chyba każdy czytelnik odbiera to w zależności od swoich doświadczeń. I na tym właśnie, w moim odczuciu, polega mistrzostwo autorki - na pokazywaniu braku oczywistości, na pokazaniu każdemu z nas, że nie należy pochopnie oceniać innych, bo to co nam wydaje się jakieś, może mieć zupełnie inne znaczenie dla kogoś innego i nie ma tu kategorii dobre - złe. Mnie cały cykl skłonił do refleksji, do spojrzenia na zachowania czy decyzje innych ludzi w sposób bardziej empatyczny, z większym zrozumieniem. Chapeaux bas Pani Shalev.

"Po rozstaniu" to trzecia część cyklu Zeruyi Shalev. Jak dla mnie najlepsza. Podobnie jak w poprzednich książkach ("Życie miłosne" i "Mąż i żona") właściwie banalny temat ujęty został w niebanalny sposób. Mnogość emocji, stanów psychicznych, myśli to efekt wielkiej wnikliwości autorki w ludzką psychikę. Odwaga, aby pokazać nie tylko te dobre emocje, nie tylko to co jest...