Zaskakująco urocza, ciepła i zabawna książka będąca czymś w rodzaju kolażu historii różnych ludzi, które zbiegają się w jednym punkcie - studni świętej Anny, której istnieniu zagraża planowana budowa drogi. Chętnie dowiedziałabym się czegoś więcej o bohaterach tych opowiastek. Sporo z nich ma zaskakujące zakończenie, a większość sprawiła, że poczułam ciepło i satysfakcję, że losy postaci ostatecznie ułożyły się dobrze. Dziękuję autorce książki za to ciepło i odrobinę radości, jaką wniosła w ponurą, listopadową szarość.

Zaskakująco urocza, ciepła i zabawna książka będąca czymś w rodzaju kolażu historii różnych ludzi, które zbiegają się w jednym punkcie - studni świętej Anny, której istnieniu zagraża planowana budowa drogi. Chętnie dowiedziałabym się czegoś więcej o bohaterach tych opowiastek. Sporo z nich ma zaskakujące zakończenie, a większość sprawiła, że poczułam ciepło i satysfakcję,...

Krótkie opowiadania, których osią jest irlandzkie miasteczko Rossmore i owiana legendą studnia Świętej Anny, ponoć spełniającej życzenia.

Ta konstrukcja to ciekawy zabieg, który pozwolił, z pojedynczych i pozornie nie mających ze sobą nic wspólnego historyjek stworzyć obraz społeczności Rossmore i ludzi z nią związanych poprzez miejsce zamieszkania, koligacje rodzinne czy krótki wakacyjny pobyt. Marzenia i prośby, zanoszone do Świętej, pozwoliły wniknąć w ludzkie problemy i rodzinne tajemnice. Te same historie, przedstawione z różnych stron przez uczestników wydarzeń, dają pełen obraz i sprawiają, że czytelnik staje się wszystkowiedzący, jak sama Święta Anna. Śledzenie tych historii i składanie wydarzeń w logiczną całość upodabnia książkę do zabawy z puzzle, w tym samym spokojnym i powolnym stylu.

Przyda się kartka do notowania nazwisk. ;)

Krótkie opowiadania, których osią jest irlandzkie miasteczko Rossmore i owiana legendą studnia Świętej Anny, ponoć spełniającej życzenia.

Ta konstrukcja to ciekawy zabieg, który pozwolił, z pojedynczych i pozornie nie mających ze sobą nic wspólnego historyjek stworzyć obraz społeczności Rossmore i ludzi z nią związanych poprzez miejsce zamieszkania, koligacje rodzinne czy...

Bardzo dobrze bawiłam się podczas tej lektury. Opowiadania są naprawdę różnorodne, życiowe, pełne ciepła, ukrytej mądrości i subtelnego humoru. Dzieje bohaterów nie są całkowicie od siebie oderwane, a w ich centrum stoi legendarna studnia rzekomo spełniająca życzenia, zagrożona budową nowej drogi.

Bardzo dobrze bawiłam się podczas tej lektury. Opowiadania są naprawdę różnorodne, życiowe, pełne ciepła, ukrytej mądrości i subtelnego humoru. Dzieje bohaterów nie są całkowicie od siebie oderwane, a w ich centrum stoi legendarna studnia rzekomo spełniająca życzenia, zagrożona budową nowej drogi.

Nie ma znaczenia, w jakich czasach żyjemy, pewne wartości pozostają niezmienne i trwałe.

"Historia ta uświadamia, że wprawdzie więzy krwi są podstawą do zrozumienia i pielęgnacji własnego dziedzictwa, ale prawdziwa siła i moc tkwią w opartych na autentyczności relacjach z innymi ludźmi, niekoniecznie spokrewnionymi czy przynależącymi do rodziny, a także w szczerym spojrzeniu na samego siebie. W pewien sposób naturalnym odruchem jest określanie siebie z perspektywy własnego otoczenia, ale tak naprawdę sami kształtujemy obraz siebie i bez względu na okoliczności jesteśmy w stanie zmierzyć się z przeszłością. Śmierć bliskiej osoby, zawód sprawiony przez przyjaciela, poczucie porzucenia przez rodzica często wyzwalają pragnienie zamknięcia się w klatce samotności, swoiste przywoływanie negatywnych emocji na przekór chęci odseparowania się od dramatów, nieszczęść, problemów i niepowodzeń. A przecież warto układać życie na nowo, warto wlać w duszę otuchę, nadzieję i wiarę. Czasem wystarczy tylko otworzyć się na innych, dać im szansę uleczenia nas, stanąć po stronie prawdy i miłości."

"...życie każdego z nas znaczy tak mało,....... To, co nam dano, musimy wykorzystać jak najlepiej."

Czyta się lekko, jest intrygująca.
:)

Nie ma znaczenia, w jakich czasach żyjemy, pewne wartości pozostają niezmienne i trwałe.

"Historia ta uświadamia, że wprawdzie więzy krwi są podstawą do zrozumienia i pielęgnacji własnego dziedzictwa, ale prawdziwa siła i moc tkwią w opartych na autentyczności relacjach z innymi ludźmi, niekoniecznie spokrewnionymi czy przynależącymi do rodziny, a także w szczerym...

A mnie się podobała. Po prostu pozornie nie połączone ze sobą historie różnych ludzi. Przedstawione ich chwile smutku i szczęścia, zazdrości, miłości i chorób. Taki przekrój przez ludzkie życie wraz z towarzyszącymi mu zawirowaniami.
A wszystkie historie łączy małe miasteczko i figura Św. Anny.

A mnie się podobała. Po prostu pozornie nie połączone ze sobą historie różnych ludzi. Przedstawione ich chwile smutku i szczęścia, zazdrości, miłości i chorób. Taki przekrój przez ludzkie życie wraz z towarzyszącymi mu zawirowaniami.
A wszystkie historie łączy małe miasteczko i figura Św. Anny.

Zbiór opowiadań, który łączy fakt, że bohaterowie w jakiś sposób są powiązani z małym miasteczkiem w Irlandii, gdzie znajduje się wyjątkowe miejsce poświęcone świętej Annie i gdzie mogą spełniać się życzenia i modlitwy. Początkowo każde opowiadanie wydaje się oderwane od reszty, potem jednak z poszczególnych szczegółów wyłania się obraz małego miasteczka z całym kalejdoskopem mieszkańców. Ciekawym zabiegiem, jakim posługuje się autorka, jest znane lektury między innymi Jodi Picoult opisanie wydarzenia z punktu widzenia dwu osób.

Książka nie jest porywająca, ale nie wieje z niej nudą, spokojna narracja, niektóre opowiadania są nawet dość ciekawe, inne mniej lub bardziej przekonujące więc lektura sprawia przyjemność. Książka dla miłośników powieści obyczajowej. Moim zdaniem Binchy bardziej sprawdza się w krótkich formach, niż rozwlekłych powieściach (poza Echem, która to powieść w moim odczuciu jest bardzo dobra)

Zbiór opowiadań, który łączy fakt, że bohaterowie w jakiś sposób są powiązani z małym miasteczkiem w Irlandii, gdzie znajduje się wyjątkowe miejsce poświęcone świętej Annie i gdzie mogą spełniać się życzenia i modlitwy. Początkowo każde opowiadanie wydaje się oderwane od reszty, potem jednak z poszczególnych szczegółów wyłania się obraz małego miasteczka z całym...

Bardzo fajna ksiazka....wiele ludzkich historii...i wiara w jedno "magiczne" miejsce.

Bardzo fajna ksiazka....wiele ludzkich historii...i wiara w jedno "magiczne" miejsce.

Szybko się czyta. Seria krótkich opowiadań - każde zdarzenie widziane z perspektywy 2 osób. Jak dla mnie za krótkie te opowiadanka.. nie zdążę się wczytać w jedną opowieść i już koniec.

Szybko się czyta. Seria krótkich opowiadań - każde zdarzenie widziane z perspektywy 2 osób. Jak dla mnie za krótkie te opowiadanka.. nie zdążę się wczytać w jedną opowieść i już koniec.

Jest to pierwsza ksiazka tej autorki po ktora siegnelam zachecona bardzo pozytywnymi opiniami a takze faktem ze mieszkam obecnie na Zielonej Wyspie. No coz, nie jestem fanka krotkich opowiadan a te przez ktore przebrnelam nie zrobily na mnie dobrego wrazenia. Nieco tendencyjne, malo wciagajace.. Ponadto draznily mnie niedociagniecia w wrecz bledy w tlumaczniu, np. cydr przetlumaczono jako "jablecznik"(!!!) a dzien wolny od od pracy to "swieto bankowe" choz z bankiem nie ma nic wspolnego.

Pozycja zupelnie nie dla mnie.

Jest to pierwsza ksiazka tej autorki po ktora siegnelam zachecona bardzo pozytywnymi opiniami a takze faktem ze mieszkam obecnie na Zielonej Wyspie. No coz, nie jestem fanka krotkich opowiadan a te przez ktore przebrnelam nie zrobily na mnie dobrego wrazenia. Nieco tendencyjne, malo wciagajace.. Ponadto draznily mnie niedociagniecia w wrecz bledy w tlumaczniu, np. cydr...

Po przeczytaniu Drogi do Tary czuje zdecydowanie rozczarowanie Glogowym Gajem. To co podobalo mi sie w ksiazce, to opisywanie historii i zycia bohaterow z perspektywy dwoch osob. Jednak jest ich zbyt wielu - na koncu ksiazki pojawiali sie bohaterowie z pierwszych stron, o ktorych juz dawno zapomnialam ;)

Po przeczytaniu Drogi do Tary czuje zdecydowanie rozczarowanie Glogowym Gajem. To co podobalo mi sie w ksiazce, to opisywanie historii i zycia bohaterow z perspektywy dwoch osob. Jednak jest ich zbyt wielu - na koncu ksiazki pojawiali sie bohaterowie z pierwszych stron, o ktorych juz dawno zapomnialam ;)