Gdybym nie wiedziała, że książka została wydana w zeszłym roku, to czytałabym przekonana, że napisał ją ktoś żyjący wiek temu. Jest to niezwykła, inteligentna powieść, która wciąga niemalże od pierwszych stron. Napisana przepiękną polszczyzną, z dbałością o szczegóły, troszkę okraszona archaizmami ale bez niepotrzebnego manieryzmu, w który wpadają współcześni autorzy chcą naśladować mowę zamierzchłych czasów. Dodam jeszcze, ze Główna bohaterka Aniela, dziewczę szlachetne, prawe, nieco zakompleksione (ach te oczy nie takie jak trzeba) z głową pełną przepisów, patriotycznych myśli i marzeń, odwieczne prawo każdego dziewczęcia, nie tylko tym obdarzonym figlarnym urokiem. Jest to przepiękna opowieść, wzruszająca i napisana z taką empatia, co sprawia, że wydarzenia powstania stają jak żywe przed oczami. Autorka doskonale oddaje emocje, jakie towarzyszyły wówczas: nadzieję, zwątpienie i wreszcie rozczarowanie. Dość, że poryczałam się, zasmarkałam i tyle...
Autorka nie zapomina też o roli kobiet w czasie powstania, które poza troską o najbliższych same musiały sobie radzić, a też i pracować nierzadko ponad swoje siły. Ciekawym pomysłem jest też wprowadzenie wątków kulinarnych, które muszą chyba pochodzić z bardzo starej książki kucharskiej, ale autorka jest tak przekonująca, że chcąc nie chcąc trzeba było dreptać od czasu do czasu po przekąskę.
Jedynym mankamentem, niewielkim, ale muszę o tym wspomnieć są nieco przesłodzone relacje miedzy bohaterami, ale jestem też w stanie wyobrazić sobie, że ludzie w trudnych czasach jednoczą się i potrafią być dla siebie życzliwi.
I taka jeszcze jedna myśl w mojej głowie: Czy takie książki nie mogłyby wejść do kanonu lektur, myślę, że z tak napisanej książki młodzież mogłaby w sposób przystępny i klarowny dowiedzieć o losach powstania.

Gdybym nie wiedziała, że książka została wydana w zeszłym roku, to czytałabym przekonana, że napisał ją ktoś żyjący wiek temu. Jest to niezwykła, inteligentna powieść, która wciąga niemalże od pierwszych stron. Napisana przepiękną polszczyzną, z dbałością o szczegóły, troszkę okraszona archaizmami ale bez niepotrzebnego manieryzmu, w który wpadają współcześni autorzy chcą...