Bracia Karamazow cz. 3 i 4
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tytuł oryginału:
- Братья Карамазовы
- Wydawnictwo:
- Państwowy Instytut Wydawniczy
- Data wydania:
- 1970-01-01
- Data 1. wyd. pol.:
- 1970-01-01
- Język:
- polski
- Tłumacz:
- Aleksander Wat
- Tagi:
- literatura rosyjska literatura piękna
- Inne
Najgenialniejsza powieść Fiodora Dostojewskiego. Jedno z najwybitniejszych dzieł literatury światowej.
Ostatnia, najdojrzalsza i powszechnie uważana za najważniejszą powieść Fiodora Dostojewskiego.
Opowiada historię ojcobójstwa, w którą w różny sposób zamieszani są trzej synowie zamordowanego. Każdy z nich, dręczony poczuciem winy, stara się znaleźć swoje miejsce w mrocznym świecie Karamazowów.
Dostojewski był mistrzem analizy najmroczniejszych zakątków duszy ludzkiej i targających człowiekiem namiętności. W Braciach Karamazow roztrząsa odwieczne dylematy ludzkości: istnienie wolnej woli, Boga, zła, miłości.
Powieść ta uznana została przez wielu myślicieli, takich jak Zygmunt Freud czy Albert Einstein, za jedno z najwybitniejszych dzieł literatury światowej.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Książka na półkach
- 16 425
- 10 693
- 2 285
- 782
- 744
- 280
- 205
- 164
- 52
- 41
Opinia
Czytałem w wydaniu Biblioteki Narodowej. Poprzedzające powieść opracowanie krytyczne dowodzi, jak rozległą i skomplikowaną warstwę problemową zdołał pomieścić w powieści Dostojewski. Zapewne. Warstwa fabularna przywodzi mi jednak na myśl wydumaną telenowelę. Albo bowiem archetypowość, albo wiarygodność psychologiczna. „Bracia Karamazow” wyraźnie ciążą ku tej pierwszej opcji, przez co są może – jak wielokrotnie zapewnia w liczącym 130 stron wstępie Józef Smaga – pod pewnymi względami największą powieścią w literaturze światowej, ale czytelnikowi ciężko się z nimi identyfikować. Przynajmniej mnie było ciężko, skoro każdy z bohaterów ma w sobie w dowolnym momencie więcej namiętności, niż ja będę miał kiedykolwiek. Nawet biorąc pod uwagę, że Rosja to w końcu Rosja, a ze mnie jest jednak zimna ryba, proporcje wciąż wydają się groteskowo przerysowane.
Czytając „Braci” pod kątem psychologicznym, trzeba by dojść do wniosku, że człowiek cały składa się z miotania czy, jaki to termin pada często w powieści, z szarpaniny. To ewidentne dziedzictwo romantyzmu wydaje mi się nie mniej od niego samego naiwne, mimo iż Dostojewski usilnie stara się przydać mu głębi.
Przeszkadza też w lekturze wrażenie, iż choć autor świetnie się sprawdza w diagnozowaniu wielkich problemów, to recepty na nie daje jednak cokolwiek ciasne.
Problem stanowi zresztą sama poetyka chrześcijańska, mocno sparabolizowana. Zazwyczaj paraboliczność tę celowo ignorują przeciwnicy doktryny, pragnąc ją obśmiać; niekiedy jednak i jej zwolennikom zdarza się zagalopować i wykazać dosłownym rozumieniem prowadzącym wprost do śmieszności. Są tu takie ustępy.
A i dosłownych bądź sparafrazowanych zapożyczeń z cudzych tekstów jest w powieści na mój gust zbyt wiele. Przodują oczywiście Ewangelie, choć i wspomniani romantycy otrzymują swoją dawkę hołdów. Niektóre z tych wtrąceń wkomponowane są w tekst w sposób dobrze przemyślany, inne sprawiają jednak wrażenie upchniętych na siłę.
I byłbym nawet ocenił „Braci” niżej, gdyby nie humor. Bo w tym przerysowaniu postaci tkwi zarazem ich siła komiczna. Dostojewski ucieka się do niej rzadko, może za rzadko, ale zawsze celnie.
Czytałem w wydaniu Biblioteki Narodowej. Poprzedzające powieść opracowanie krytyczne dowodzi, jak rozległą i skomplikowaną warstwę problemową zdołał pomieścić w powieści Dostojewski. Zapewne. Warstwa fabularna przywodzi mi jednak na myśl wydumaną telenowelę. Albo bowiem archetypowość, albo wiarygodność psychologiczna. „Bracia Karamazow” wyraźnie ciążą ku tej pierwszej...
więcej Pokaż mimo to