Pozostaje nam tylko czekać, kiedy ostatnie liście z okładki odlecą. "Istoty ulotne" prof I. Yaloma to zbiór doświadczeń, przeżyć i uczuć, jakie rodziły się w terapeucie i z którymi przychodzili pacjenci. To lekka lektura, która przedstawia słabość ludzkiej psychiki. Kolejne opowiadania charakteryzują specyficzną więź z pacjentami, kreślą ich sylwetkę i ukazują sposób rozwiązania problemu. Na szczęście, w książce nie znajdziemy łatwych rozwiązań, prostego leku na codzienne zmartwienia. Natknąć się można na małe drogowskazy, które mogą pomóc. Choć nie zawsze tak będzie. Odnoszę wrażenie, że każdy wyniesie z tej lektury coś innego i nie zawsze będzie to recepta na lepsze jutro.
Mnie uderzyła, a pod koniec lektury frustrowała jedna kwestia. Chodzi o komercyjne, jakże amerykańskie podejście do pacjenta. "Nasz czas dobiegał końca" i podobne sformułowania, które podkreślały materialny charakter konsultacji, po prostu mi przeszkadzały. To jedyny mankament, choć może inni nie zwrócą na to wcale uwagi.

Pozostaje nam tylko czekać, kiedy ostatnie liście z okładki odlecą. "Istoty ulotne" prof I. Yaloma to zbiór doświadczeń, przeżyć i uczuć, jakie rodziły się w terapeucie i z którymi przychodzili pacjenci. To lekka lektura, która przedstawia słabość ludzkiej psychiki. Kolejne opowiadania charakteryzują specyficzną więź z pacjentami, kreślą ich sylwetkę i ukazują sposób...