Poruszająca i zmuszająca do refleksji.

Z racji zawodu i kontaktu na co dzień z pacjentami onkologicznymi najbliższe było mi opowiadanie o Ellie, jeśli chodzi o własne nieprzepracowane problemy - opowieść o Jarodzie.

Gdyby nie ta lektura z pewnością nie sięgnęłabym po "Rozmyślania".

Poruszająca i zmuszająca do refleksji.

Z racji zawodu i kontaktu na co dzień z pacjentami onkologicznymi najbliższe było mi opowiadanie o Ellie, jeśli chodzi o własne nieprzepracowane problemy - opowieść o Jarodzie.

Gdyby nie ta lektura z pewnością nie sięgnęłabym po "Rozmyślania".

„Istoty ulotne” to moje pierwsze spotkanie z Yalomem i już wiem, że nie ostatnie. Jego opowieści z gabinetu są, moim zdaniem, momentami głębokie i poruszające. Spotykamy tu postaci u kresu życia, zmagające się z przemijaniem, a każda opowieść jest według mnie wyjątkowa, choć nie do każdej wróciłabym po raz drugi.
Niemniej bardzo porusza mnie to, iż Yalom jako doświadczony psychiatra, nawet po tylu latach praktyki potrafi przyznać się do błędu, do poczucia bezradności. Stanowi to dla mnie o niesamowitej pokorze autora i być może dlatego tak bardzo zaczynam go cenić i wyszukiwać kolejne tytuły.

„Istoty ulotne” to moje pierwsze spotkanie z Yalomem i już wiem, że nie ostatnie. Jego opowieści z gabinetu są, moim zdaniem, momentami głębokie i poruszające. Spotykamy tu postaci u kresu życia, zmagające się z przemijaniem, a każda opowieść jest według mnie wyjątkowa, choć nie do każdej wróciłabym po raz drugi.
Niemniej bardzo porusza mnie to, iż Yalom jako doświadczony...

Opowieści z gabinetu psychoterapeutycznego, z perspektywy terapeuty. Ciekawe, miło się czytało. Główny temat to przemijanie. Warte uwagi..

Opowieści z gabinetu psychoterapeutycznego, z perspektywy terapeuty. Ciekawe, miło się czytało. Główny temat to przemijanie. Warte uwagi..

Tytuł "Istoty ulotne" skusił mnie dobrymi opiniami. Co prawda można znaleźć mniej pochlebne ale jest ich zdecydowanie mniej. To pierwsza książka autorstwa Irvin David Yalom z jaką przyszło mi się spotkać i już wiem, że to nie będzie ostatnie spotkanie. Autor w swoich opowiadaniach, dosłownie płynie, opisując historie pacjentów. Idealnie oddaje emocje i uczucia jakie im towarzyszą. Jego poczucie humoru i lekkość pisania bardzo do mnie trafia. Mamy tutaj formę 10 opowiadań, każda dotyka innego tematu. Pojawiają się tematy takie jak: rozważania nad śmiercią, nieuleczalna choroba, nauka doceniania chwil. To historie, nad którymi chcemy się pochylić, zastanowić, dające nam dużo do myślenia. Rozdziały są różnej długości, nie powiązane ze sobą, przez co możemy czytać je nie po kolei.
Kilka razy w treści pada tytuł jednego z wcześniejszych dzieł autora "Patrząc w słońce" i to właśnie jest kolejna książka na liście do przeczytania. Czytaliście coś twórczości Irvin David Yalom, polecacie?

Tytuł "Istoty ulotne" skusił mnie dobrymi opiniami. Co prawda można znaleźć mniej pochlebne ale jest ich zdecydowanie mniej. To pierwsza książka autorstwa Irvin David Yalom z jaką przyszło mi się spotkać i już wiem, że to nie będzie ostatnie spotkanie. Autor w swoich opowiadaniach, dosłownie płynie, opisując historie pacjentów. Idealnie oddaje emocje i uczucia jakie im...

Zbiór opowieści o przemijaniu i ludzkich zmaganiach na skraju życia. Autor pozwala czytelnikowi podejrzeć zachowania, motywacje i sposób myślenia ludzi, niejako pogodzonych z przemijaniem.

Zbiór opowieści o przemijaniu i ludzkich zmaganiach na skraju życia. Autor pozwala czytelnikowi podejrzeć zachowania, motywacje i sposób myślenia ludzi, niejako pogodzonych z przemijaniem.

Mamy tu zbiór opowiadań, a każde z nich to osobna terapia orbitująca wokół przemijania. Ciekawie jest mieć wejście w roli obserwatora do gabinetu psychoanalityka i to jest chyba szczególna wartość, szczególnie że opisane historie wydarzyły się naprawdę. "Istoty ulotne" wprowadziły mnie w "odpowiedni nastrój", stan refleksji, więc uznaję że Irv Yalom swoje zadanie wykonał dobrze.

Mamy tu zbiór opowiadań, a każde z nich to osobna terapia orbitująca wokół przemijania. Ciekawie jest mieć wejście w roli obserwatora do gabinetu psychoanalityka i to jest chyba szczególna wartość, szczególnie że opisane historie wydarzyły się naprawdę. "Istoty ulotne" wprowadziły mnie w "odpowiedni nastrój", stan refleksji, więc uznaję że Irv Yalom swoje zadanie wykonał...

Książka taka sobie, mnie strasznie znudziła. Ktoś tam w komentarzu pisał że rozdziały nie równe, więc dawałem szansę do końca. Jakieś nieco ciekawsze rozdziały były np. pierwszy i ósmy, ale tak generalnie to nie dało mi się w ogóle odczuć że to jakiś wielki fachowiec od psychoterapii. Nie polecam tej książki, no chyba że na jakiejś promocji za np. 10zł.

Książka taka sobie, mnie strasznie znudziła. Ktoś tam w komentarzu pisał że rozdziały nie równe, więc dawałem szansę do końca. Jakieś nieco ciekawsze rozdziały były np. pierwszy i ósmy, ale tak generalnie to nie dało mi się w ogóle odczuć że to jakiś wielki fachowiec od psychoterapii. Nie polecam tej książki, no chyba że na jakiejś promocji za np. 10zł.

Yalom pisze tę książkę, korzystając z doświadczenia psychiatrycznego, psychoterapeutycznego, ale i pisarskiego, dlatego czyta się ją tak dobrze. A o czym ona jest? O śmierci.

Każde z opowiadań zawiera inne spojrzenie na kres - może to być sprzeciw, wyparcie, rozpacz, może to być nawet akceptacja.

Rozgryzanie tematu śmierci jest tym bardziej "przekonujące", że dokonuje go 83-latek, który ma za sobą długie i piękne życie i wie, że on sam musi zmierzyć się z tym niełatwym tematem.

Z pewnością inaczej tę książkę odbiorą psychoterapeuci, psychoterapeutki, ale można przeczytać ją z przyjemnością bez wykształcenia kierunkowego (ja).

Umysł Yaloma jest bystry, analityczny, spostrzegawczy i wrażliwy, autor jest w świetnej formie intelektualnej i z przyjemnością podążałam za jego wywodami i wnioskami.

Myślę nawet, że jestem o krok od tego, aby sięgnąć po "Rozmyślania" Marka Aureliusza, co kiedyś wydawało mi się zupełnie niepotrzebne, zbędne, bo przecież i tak nic z tego nie zrozumiem. Myślę, że dam sobie szansę, bo Yalom pokazał mi, że to może być wciągająca i fascynująca lektura. DLA KAŻDEGO.

Poczytajcie o śmierci, to wbrew pozorom jest krzepiąca lektura.

Yalom pisze tę książkę, korzystając z doświadczenia psychiatrycznego, psychoterapeutycznego, ale i pisarskiego, dlatego czyta się ją tak dobrze. A o czym ona jest? O śmierci.

Każde z opowiadań zawiera inne spojrzenie na kres - może to być sprzeciw, wyparcie, rozpacz, może to być nawet akceptacja.

Rozgryzanie tematu śmierci jest tym bardziej "przekonujące", że dokonuje go...

Wspaniała książka wybitnego psychoterapeuty, który u kresu swej kariery nie musi się już stroić w piórka i umie przyznawać się do błędów oraz zachowuje dystans do samego siebie. Pokazuje np jakim cudem jest czasem proces terapii, czyli sam terapeuta często sam nie wie co pomoże pacjentowi, ale będąc uważnym i empatycznym dla pacjenta, w jego głowie i sercu po czasie coś po prostu zaskoczy :)

Wspaniała książka wybitnego psychoterapeuty, który u kresu swej kariery nie musi się już stroić w piórka i umie przyznawać się do błędów oraz zachowuje dystans do samego siebie. Pokazuje np jakim cudem jest czasem proces terapii, czyli sam terapeuta często sam nie wie co pomoże pacjentowi, ale będąc uważnym i empatycznym dla pacjenta, w jego głowie i sercu po czasie coś po...

Ta pozycja zawiera wiele odniesień do tematu sugestywnie wyrażanego przez okładkę, który zostaje ostatecznie przyćmiony - ale nie całkowicie przesłonięty (!) - tym co najistotniejsze - życiem i jego pięknem.

Ta pozycja zawiera wiele odniesień do tematu sugestywnie wyrażanego przez okładkę, który zostaje ostatecznie przyćmiony - ale nie całkowicie przesłonięty (!) - tym co najistotniejsze - życiem i jego pięknem.