Jak to przy Kinselli - uśmiałam się jak norka, ale w zasadzie tylko w momencie gdy do akcji wkroczyli lokaje - Georgios i Hermes. Bohaterki infantylnie głupie i mocno przekraczające granice przyzwoitości względem zachowania w stosunku do innych.

Jak to przy Kinselli - uśmiałam się jak norka, ale w zasadzie tylko w momencie gdy do akcji wkroczyli lokaje - Georgios i Hermes. Bohaterki infantylnie głupie i mocno przekraczające granice przyzwoitości względem zachowania w stosunku do innych.

Humor jak zwykle jest ok, ale jakoś mi się dłużyła. Po skróceniu o 100 stron, na pewno byłaby oceniona przeze mnie wyżej.

Humor jak zwykle jest ok, ale jakoś mi się dłużyła. Po skróceniu o 100 stron, na pewno byłaby oceniona przeze mnie wyżej.

Kolejna książka Sophie Kinselli, która podbiła moje serce i nie dała odejść bez dokończenia jej!

Kolejna książka Sophie Kinselli, która podbiła moje serce i nie dała odejść bez dokończenia jej!

Historia głównej bohaterki jest wciągająca, ale zbyt nierealna. Nie da się utożsamić z nią, ponieważ rzeczy, które tam się dzieją są mało realne. Opowieść jest przyjemna, ale trudno to dzieło ocenić wyżej niż 6/10.

Historia głównej bohaterki jest wciągająca, ale zbyt nierealna. Nie da się utożsamić z nią, ponieważ rzeczy, które tam się dzieją są mało realne. Opowieść jest przyjemna, ale trudno to dzieło ocenić wyżej niż 6/10.

Czyta się owszem szybko, ale ta książka jest koszmarnie słaba. Cały koncept "nocy poślubnej" i dążenie do uzyskania tejże jest po prostu idiotyczny. Postacie kobiece są głupie, a męskie płaskie.
Omijałam "przygody" Lottie, bo mimo wszystko bardziej zainteresowała mnie Fliss, ale jej nie poświęcono zbyt dużo uwagi.
Nie polecam, strata czasu.

Czyta się owszem szybko, ale ta książka jest koszmarnie słaba. Cały koncept "nocy poślubnej" i dążenie do uzyskania tejże jest po prostu idiotyczny. Postacie kobiece są głupie, a męskie płaskie.
Omijałam "przygody" Lottie, bo mimo wszystko bardziej zainteresowała mnie Fliss, ale jej nie poświęcono zbyt dużo uwagi.
Nie polecam, strata czasu.

Mimo że praktycznie przestałam czytać tego typu książki, zawsze miałam słabość do Kinselli.
Niestety, jak dla mnie, jest to jej najsłabsza powieść. Irytujące postaci plus zdenerwowała mnie scena wyrzucenia pendrive'a do morza- nie podsuwajmy ludziom głupich pomysłów pani Kinsello!

Mimo że praktycznie przestałam czytać tego typu książki, zawsze miałam słabość do Kinselli.
Niestety, jak dla mnie, jest to jej najsłabsza powieść. Irytujące postaci plus zdenerwowała mnie scena wyrzucenia pendrive'a do morza- nie podsuwajmy ludziom głupich pomysłów pani Kinsello!

Lekka i śmieszna. Miło sie czyta

Lekka i śmieszna. Miło sie czyta

Czy to już tak musi być, że główne bohaterki są aż tak głupie? Matka dzieciom, kobieta która w niejednym łóżku spała i ma całkiem zacne osiągnięcia zawodowe w życiu prywatnym za cel stawia sobie namieszanie w życiu siostry, a przy okazji bezsensownie w swoim? Autorka pisze świetne dialogi i ma wspaniałe umiejętności krytycznej obserwacji świata. Jednak zamiast cieszyć się lekką lekturą zżymam się na intelektualny upadek bohaterek.

Czy to już tak musi być, że główne bohaterki są aż tak głupie? Matka dzieciom, kobieta która w niejednym łóżku spała i ma całkiem zacne osiągnięcia zawodowe w życiu prywatnym za cel stawia sobie namieszanie w życiu siostry, a przy okazji bezsensownie w swoim? Autorka pisze świetne dialogi i ma wspaniałe umiejętności krytycznej obserwacji świata. Jednak zamiast cieszyć się...

Wyobrażałam sobie ją jako lekką komedię, farsę na deskach teatru.

Wyobrażałam sobie ją jako lekką komedię, farsę na deskach teatru.

Wiadomo, sięgając po tę powieść nie nastawiałam się na jakąś ambitną lekturę, tylko na lekkie czytadełko, ale mimo wszystko poczułam się rozczarowana. Ta książka jest po prostu głupia, chwilami nawet żenująca, z płaskimi, tekturowymi bohaterami, którzy mimo ukończonych 30 lat, zachowują się jak dzieci, tak są naiwni i bezmyślni... To po prostu bardzo słaba książka, w której nie broni się nic - ani pomysł na fabułę, ani bohaterowie, ani język.
Jedną gwiazdkę dodałam jednak za to, że czytało się ją szybko i za to, że może raz się uśmiechnęłam pod nosem przy jej czytaniu...

Wiadomo, sięgając po tę powieść nie nastawiałam się na jakąś ambitną lekturę, tylko na lekkie czytadełko, ale mimo wszystko poczułam się rozczarowana. Ta książka jest po prostu głupia, chwilami nawet żenująca, z płaskimi, tekturowymi bohaterami, którzy mimo ukończonych 30 lat, zachowują się jak dzieci, tak są naiwni i bezmyślni... To po prostu bardzo słaba książka, w której...