rozwińzwiń

Córka grabarza

Okładka książki Córka grabarza Joyce Carol Oates
Okładka książki Córka grabarza
Joyce Carol Oates Wydawnictwo: Rebis literatura piękna
576 str. 9 godz. 36 min.
Kategoria:
literatura piękna
Tytuł oryginału:
The Gravedigger's Daughter
Wydawnictwo:
Rebis
Data wydania:
2007-11-06
Data 1. wyd. pol.:
2007-11-06
Liczba stron:
576
Czas czytania
9 godz. 36 min.
Język:
polski
ISBN:
9788375100266
Tłumacz:
Katarzyna Karłowska
Tagi:
Katarzyna Karłowska
Średnia ocen

7,3 7,3 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
7,3 / 10
290 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
118
110

Na półkach:

Książka ciągnie się jak flaki z olejem i jak smród w gaciach. Byłoby to może usprawiedliwione, gdyby prowadziło do czegoś, albo gdyby te dłużyzny chociaż od czasu do czasu przedstawiały jakąś mądrą lub oryginalną myśl, albo jakby chociaż fajnie był przedstawiony klimat tamtych czasów. Niestety nie ma tam żadnej z tych rzeczy, więc śmiało możnaby było skrócić tę książkę o połowę i byłaby znośna, a może nawet fajna. A tak, to pierwsza połowa dłuży się niemiłosiernie, potem akcja na krótki moment przyspiesza, więc człowiek daje się nabrać, że może już będzie fajnie, może to do czegoś zmierza, po czym znowu zaczyna się nuda, ale człowiek czyta już dalej, bo skoro większość już przeczytał i poświęcił czas , to bez sensu przerywać. Tak oto czytelnik zostaje podstępem zmuszony do przeczytania tych wypocin.

Książka ciągnie się jak flaki z olejem i jak smród w gaciach. Byłoby to może usprawiedliwione, gdyby prowadziło do czegoś, albo gdyby te dłużyzny chociaż od czasu do czasu przedstawiały jakąś mądrą lub oryginalną myśl, albo jakby chociaż fajnie był przedstawiony klimat tamtych czasów. Niestety nie ma tam żadnej z tych rzeczy, więc śmiało możnaby było skrócić tę książkę o...

więcej Pokaż mimo to

avatar
262
262

Na półkach:

Lekka ale okryta jakąś tajemnicą. Dobra obyczajówka.

Lekka ale okryta jakąś tajemnicą. Dobra obyczajówka.

Pokaż mimo to

avatar
680
520

Na półkach:

Rodzina Schwartów przybywa do Ameryki uciekając przed piekłem nazistowskich Niemiec. Emigracja diametralnie odmienia ich życie - w Niemczech Jakub Schwart był szanowanym nauczycielem, a jego rodzinie dobrze się wiodło, na nowym kontynencie czeka na niego jedynie posada grabarza i mieszkanie w wiecznie wilgotnej, kamiennej chatce na terenie cmentarza. Były nauczyciel szkoły średniej, czuje się upokorzony jedyną posadą, jaką oferuje mu nowa ojczyzna. Prześladowania ze strony lokalnej społeczności oraz emocjonalna kruchość rodziny kończą się porażającą tragedią, w wyniku której Rebecca, córka grabarza, podejmuje zdumiewającą pielgrzymkę do serca Ameryki: odyseję, której przystanki obejmują erotyczne ryzyko, przemyślną, odważną i przedsiębiorczą autokreację i ostatecznie gorzko-słodki - lecz bardzo "amerykański" - triumf.

"Urodziłaś się tutaj, więc nic ci nie zrobią" - tak wróżył grabarz swojej córce (przyszła na świat na statku w nowojorskim porcie i jako jedyna jest Amerykanką z urodzenia) i ostatecznie okazuje się, że miał rację. Synowie Jakuba jednak nie radzą sobie w nowej rzeczywistości, żona nie wychodzi nawet z domu, a sam Jakub nie jest w stanie zaoszczędzić choćby najmniejszej sumy.

Dziewczynka dorasta na cmentarzu, w cieniu despotycznego, agresywnego ojca i cichej, wycofanej matki, w towarzystwie braci, którzy przy pierwszej nadarzającej się okazji opuszczą rodzinny dom. Pozbawiona normalnego dzieciństwa, przyjaciół i radości, Rebeka musi dojrzeć zbyt szybko, a rodzinna tragedia tylko to przyspiesza. Kiedy rozpoczyna samodzielne życie i zakochuje się w pierwszym mężczyźnie, który zwraca na nią uwagę - trafia z deszczu pod rynnę. Właściwa powieść zaczyna się, kiedy Rebeka ostatecznie ucieka od męża...

Córka grabarza to przede wszystkim fantastycznie narysowany portret kobiety, która znajduje w sobie siłę, by stworzyć siebie na nowo. Nie mając wykształcenia, z premedytacją wykorzystuje to, co dał jej los - nieprzeciętną urodę i urok osobisty, które wykorzystuje do manipulowania ludźmi, żeby zapewnić godne życie sobie i ukochanemu dziecku. Życie Rebeki (jak i całej rodziny Szwartów) ani trochę nie ucieleśnienie amerykańskiego snu. Ważnym wątkiem wydaje się także motyw ucieczki i gry, udawania, wyparcia się własnej tożsamości. Nawet odgrywając perfekcyjnie nową rolę, nie sposób uciec od przeszłości.

Jest to kolejna świetna książka Oates, po którą sięgam bez wahania po wspaniałych: "Amerykańskich apetytach", "W średnim wieku", "Ofierze", "Dziewczynie z tatuażami" i "Czarnej dziewczynie, białej dziewczynie". Straciłam już niestety nadzieję, że ta utalentowana i wielokrotnie nagradzana pisarka sięgnie wreszcie po Nobla - ale w mojej opinii jest jedną z tych, którym ta nagroda szczególnie się należy.

Rodzina Schwartów przybywa do Ameryki uciekając przed piekłem nazistowskich Niemiec. Emigracja diametralnie odmienia ich życie - w Niemczech Jakub Schwart był szanowanym nauczycielem, a jego rodzinie dobrze się wiodło, na nowym kontynencie czeka na niego jedynie posada grabarza i mieszkanie w wiecznie wilgotnej, kamiennej chatce na terenie cmentarza. Były nauczyciel szkoły...

więcej Pokaż mimo to

avatar
698
189

Na półkach:

Zachwyciła mnie pierwsza część, mroczna, pełna namiętności, wściekła, agresywna, pisana w półmrocznych barwach, z postaciami zmorowatymi, o ostro zarysowanych osobowościach, kierujących się emocjami wyrzutków społecznych, z odebranym prawem do życia, walczących o przetrwanie, zbyt zagubionych by racjonalne funkcjonować. Ta część mnie porwała, z niecierpliwością czekałem na rozwiązanie sytuacji rodziny Schwartów i to rozwiązanie mnie nie zawiodło. Ale cóż, książka na tym się nie kończy. Główna bohaterka zadurza się w damskim bokserze, z którym wiąże się ślubem, a bieg wydarzeń staje się przewidywalny, pióro pisarce się zacina, opowieść wpada w banał, postacie stają się nijakie.
Wystarczy ładna grzywka i smagła cera, a notariusz dla pięknych oczu sporządza lewe dokumenty? Z tą przeszkodą pisarka rozprawiła się na kilku stronach. Przepis na karierę artystyczną syna? Należy przespać się z synem miliardera nie w pierwszą noc, lecz w trzecią i już akcja pędzi do przodu. Nie trąci to Jojo Moyes?
Skąd taki genialny syn? Piszący te słowa w pełni zgadza się z twierdzeniem, że naród żydowski to naród wybrany, ale skoro jest to już aksjomatem, to na cóż usilnie przeprowadzać tego kolejny dowód?
W Córce grabarza Oates pokazała jakby dwa swoje oblicza. Równie łatwo stwarza postacie pełne werwy i podcieni, by potem gładko wtrącić je w odmęty kiczu i nijakości. No, ale taka huśtawka autorom nie wychodzi na dobre.

Zachwyciła mnie pierwsza część, mroczna, pełna namiętności, wściekła, agresywna, pisana w półmrocznych barwach, z postaciami zmorowatymi, o ostro zarysowanych osobowościach, kierujących się emocjami wyrzutków społecznych, z odebranym prawem do życia, walczących o przetrwanie, zbyt zagubionych by racjonalne funkcjonować. Ta część mnie porwała, z niecierpliwością czekałem na...

więcej Pokaż mimo to

avatar
221
1

Na półkach:

Jedna z najlepszych jakie przeczytałam tego lata! Wstrząsające studium traumy i charakterów. Zjawiskowa narracja.

Jedna z najlepszych jakie przeczytałam tego lata! Wstrząsające studium traumy i charakterów. Zjawiskowa narracja.

Pokaż mimo to

avatar
160
1

Na półkach:

Gęsta, znakomita, wysmakowana powieść psychologiczna z zacięciem filozoficznym. Nie można się od niej oderwać, a o zakończonej lekturze... ciężko zasnąć.

Gęsta, znakomita, wysmakowana powieść psychologiczna z zacięciem filozoficznym. Nie można się od niej oderwać, a o zakończonej lekturze... ciężko zasnąć.

Pokaż mimo to

avatar
17
16

Na półkach:

polecam

polecam

Pokaż mimo to

avatar
798
211

Na półkach: ,

Trudna w ocenie. Podoba mi się bardzo narracja Oates, początek trochę chaotyczny, gdzieś w połowie męcząca (za duża powtarzalność myśli, takie kręcenie się w kółko),potem nabiera tempa. Na koniec zostawia z kilkoma pytaniami o kondycję ludzką, głównie o to, czy jesteśmy w stanie odciąć się od przeszłości, ile kosztuje nas kreaowanie siebie i co się dzieje w relacjach matka -syn, gdy ten dorasta i już nas nie potrzebuje.

Trudna w ocenie. Podoba mi się bardzo narracja Oates, początek trochę chaotyczny, gdzieś w połowie męcząca (za duża powtarzalność myśli, takie kręcenie się w kółko),potem nabiera tempa. Na koniec zostawia z kilkoma pytaniami o kondycję ludzką, głównie o to, czy jesteśmy w stanie odciąć się od przeszłości, ile kosztuje nas kreaowanie siebie i co się dzieje w relacjach matka...

więcej Pokaż mimo to

avatar
198
108

Na półkach:

Ciężko wejść w ten świat, ale warto. I lepiej nie czytać niektórych "mądrych" opinii, one zniechęcają.

Ciężko wejść w ten świat, ale warto. I lepiej nie czytać niektórych "mądrych" opinii, one zniechęcają.

Pokaż mimo to

avatar
91
2

Na półkach: ,

Książka nie jest łatwa, szybka i przyjemna. Do połowy książki czytało się dość ciężko. Nie oznacza to że początki życia Rebeki mnie nie ciekawiły. Ale język, trudność w odebraniu bohaterów, o co im właściwie chodzi. Dopiero później czytało się znacznie szybciej. Śledziłam losy Rebeki czy raczej Hazel. Współczułam jej ciężkiego dzieciństwa, gdzie rodzice się nią nie zajmowali a bracia ignorowali. Czasy wielkiej biedy jako córka grabarza. Potem nieudane małżeństwo, poronienie i rozdział gdzie ojciec bije nie tylko żonę ale i własnego syna. Tego już nie mogłam ścierpieć. Koniec końców odnalazła szczęście, nie musiała liczyć każdego grosza, a syn wyrósł na sławnego pianistę.

Książka nie jest łatwa, szybka i przyjemna. Do połowy książki czytało się dość ciężko. Nie oznacza to że początki życia Rebeki mnie nie ciekawiły. Ale język, trudność w odebraniu bohaterów, o co im właściwie chodzi. Dopiero później czytało się znacznie szybciej. Śledziłam losy Rebeki czy raczej Hazel. Współczułam jej ciężkiego dzieciństwa, gdzie rodzice się nią nie...

więcej Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Chcę przeczytać
    552
  • Przeczytane
    385
  • Posiadam
    98
  • Teraz czytam
    17
  • Ulubione
    14
  • 2014
    6
  • 2012
    3
  • 2013
    3
  • Z biblioteki
    3
  • Do kupienia
    3

Cytaty

Więcej
Joyce Carol Oates Córka grabarza Zobacz więcej
Joyce Carol Oates Córka grabarza Zobacz więcej
Joyce Carol Oates Córka grabarza Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także