"La Petite Fadette" ciekawiła mnie z jednego powodu: o George Sand słyszałam bardzo dużo, ale nigdy nie miałam okazji przekonać się, jaką była pisarką. książka nie została przetłumaczona na język polski, więc pozostało mi czytanie albo w oryginale, po francusku, albo po angielsku, przy czym zaznaczam, że obydwie są napisane prostym, łatwym do zrozumienia językiem. :)

historia bliźniaków, którzy zostają rozdzieleni [dalej mieszkając blisko], ich rozterek i lamentów jednego z nich nie zaciekawiła mnie od razu. dużym plusem jest świetne przedstawienie bohaterów, którzy są całkowicie inni. fabuła zaczyna wciągać w momencie pojawienia się tytułowej Fadette - okrytej złą sławą dziewczyny, która wyglądem i zachowaniem nie zachęca do pojawienia. gdy jej losy zaczną się splatać z losami braćmi, zwłaszcza z jednym z nich :), historia się rozpędza, nabiera smaku i ukazuje swój drugi sens: obok bliźniaczego uczucia pojawia się problem oceniania po pozorach, wyglądzie, grupowej nienawiści wobec jednostki. bardzo mi się to podobało!

Sand przygotowała dla swoich bohaterów wiele ciekawych sytuacji, poddając ich wielu próbom. ich charaktery poznajemy coraz lepiej, wyrabiając sobie opinię o każdym z nich. zakończenie było zadowalające - jest szansą do dopowiedzenia sobie niektórych wątków, przemyślenia. uniwersalizm morału jest jednym z wielu plusów.

w trakcie czytania coraz bardziej przypadał mi do gustu styl i sposób opisywania, chwilami przypominał mi Tołstoja, mistrza powieści, przez co "La Petite Fadette" była naprawdę miłą lekturą - a zarazem dużym zaskoczeniem..

"La Petite Fadette" ciekawiła mnie z jednego powodu: o George Sand słyszałam bardzo dużo, ale nigdy nie miałam okazji przekonać się, jaką była pisarką. książka nie została przetłumaczona na język polski, więc pozostało mi czytanie albo w oryginale, po francusku, albo po angielsku, przy czym zaznaczam, że obydwie są napisane prostym, łatwym do zrozumienia językiem....