Za "Czerwoną królową" zabrałam się z myślą, że historia głównej bohaterki mnie nie wciągnie, bo czytałam dużo opinii, w których czytelnicy byli niezadowoleni z książki.
I chociaż początek przygód Mare Barrow był naprawdę ciekawy to później wszystko zaczęło się psuć. Przemyślenia bohaterki zaczęły mnie strasznie denerwować, były takie sztuczne, jakby sama próbowała sobie pewne rzeczy wmówić. Udawała wielce słabą i nic nieznaczącą w momentach, kiedy powinna walczyć, bo, kurde, na szali waży się życie jej i innych, a ona sobie stoi i myśli: 'O jeju, no nic nie mogę przecież zrobić, jestem tylko Czerwoną'.
Fabuła wydawała mi się nierealistyczna - Mare wszystko się udawało bez żadnych podejrzeń ze strony innych ani przyłapania.
Co do męskich bohaterów, Cala i Mavena, z nimi było trochę lepiej, chociaż autorka sprowadziła ich tylko do tego, żeby się podkochiwali w Mare, żeby był w książce trójkąt - również naciągane i udawane.

Ale jedno przyznam pisarce - końcówka jej się udała, była dla mnie zaskoczeniem i podobała mi się. Naprawdę udany zwrot akcji, choć trochę szkoda, że tak się to potoczyło.
Przeczytam drugą część, bo w sumie mam ją na ebooku, a chciałabym się dowiedzieć, czy bohaterka wreszcie pójdzie po rozum do głowy i w ogóle jak to się wszystko dalej potoczy.

Za "Czerwoną królową" zabrałam się z myślą, że historia głównej bohaterki mnie nie wciągnie, bo czytałam dużo opinii, w których czytelnicy byli niezadowoleni z książki.
I chociaż początek przygód Mare Barrow był naprawdę ciekawy to później wszystko zaczęło się psuć. Przemyślenia bohaterki zaczęły mnie strasznie denerwować, były takie sztuczne, jakby sama próbowała sobie...