"W blasku gwiazd" to opowieść o miłości, nadziei i potrzebie wtopienia się w tłum oraz o namacalnej samotności, mimo wielu ludzi dookoła.

Sunny żyje w świecie, o którego perfekcje zabiegała od dawna. Jest piękna i szczęśliwa, mieszka na spokojnym przedmieściu wraz z mężem i synem, czteroletnim Bubberem cierpiącym na autyzm, jednak doskonale radzi sobie z jego chorobą i niedługo znowu zostanie mamą. Mąż kobiety, Maxon, pracuje dla NASA i leci w kosmos z misją próby kolonizacji Księżyca. Dzień po starcie Maxona, Sunny, ma wypadek samochodowy w którym nie odnosi poważnych obrażeń, jednak spada jej peruka. Zbiegowisko sąsiadów dostrzega ją teraz taką jaka jest naprawdę. Jak poradzi sobie sama, bez męża?

"Będzie to opowieść o astronaucie, który zagubił się w kosmosie, i o żonie, którą zostawił na Ziemi. To również opowieść o odważnym człowieku [...]. To opowieść o planie, który miał rozkwitnąć, tak jak kwiat rozwijający się z pąka." s. 10

Bohaterowie tej książki są bardzo specyficznymi postaciami. Maxon jest człowiekiem na wskroś przesiąkniętym nauką. Bez wątpienia kocha to co robi i oddaje się temu z godnym podziwu zaangażowaniem, jednak w między czasie zapomina o tym, że jego żona nie jest jak roboty, które zostały wysłane na Księżyc. Jego postać jest bardzo egoistyczna i chociaż wspomina o wielkiej miłości do żony, niekoniecznie można to dostrzec. Z kolei Sunny ma swoje problemy z którymi musi radzić sobie sama. Ona również nie jest bez winy jeśli chodzi o egocentryzm, ale można jej wybaczyć, ponieważ w pewien sposób została pozbawiona godność i pogodzenie się z tym jest dla niej bardzo trudne. Chociaż moje odczucia wobec bohaterów zmieniały się jak w kalejdoskopie bez wątpienia są to bardzo dobrze wykreowane postacie.

Głównym tematem książki jest życie Sunny, która zmaga się z własną odmiennością. Autorka bez problemu oddała problem inności i muszę przyznać, że bardzo ciekawie go poprowadziła. Sunny nie ma włosów i chociaż w dzieciństwie doprowadzało to do wielu przykrych sytuacji, zdobyła się na akceptację samej siebie. Jednak kiedy zachodzi w ciąże uważa, że tylko jako normalna kobieta jest w stanie być matką. Zakłada zatem perukę, przykleja sztuczne brwi i rzęsy, po czym zmienia się w perfekcyjną żonę, matkę i panią domu - wywracając cały swój świat do góry nogami. Ale kiedy w wypadku spada jej peruka i sąsiedzi odkrywają prawdę, wyuczona perfekcja znika. I o tym właśnie jest ta książka - jak na nowo nauczyć się akceptacji prawdziwej siebie. Tematycznie autorka przedstawiła to w fantastyczny, ciekawy i realistyczny sposób, a jednocześnie niezwykle inteligentnie.

"Mózg człowieka niczym się nie różni od mózgu robota. Absolutnie niczym." s. 69

Na początku miałam problem z odnalezieniem się w fabule. Często obecne wydarzenia przeplatają się z przeszłymi wspomnieniami. Język powieści też nie należy do łatwych, chociaż na pierwszy rzut oka tego nie widać, ponieważ całość jest bardzo płynna, a akcja szybka. Jednak autorka wykazała się tendencją do powtarzania faktów, a przemyśleniom bohaterów dodała lekkiego powiewu zadumy i momentów nostalgii. W pierwszej chwili nie byłam przekonana do takiej formy, ale im dalej czytałam tym bardziej się przekonywałam, aż w końcu przestałam to zauważać.

"W blasku gwiazd" to powieść bezwarunkowo dobra, a co istotne - całkowicie nietypowa. Zaskakiwała mnie na każdym kroku, a próba przewidzenia dalszych kroków bohaterów okazała się bardzo przyjemną zabawą. To bardzo inteligentna książka na bazie nietypowej historii. Myślę, że zaskoczy i zauroczy wielu czytelników.

"W blasku gwiazd" to opowieść o miłości, nadziei i potrzebie wtopienia się w tłum oraz o namacalnej samotności, mimo wielu ludzi dookoła.

Sunny żyje w świecie, o którego perfekcje zabiegała od dawna. Jest piękna i szczęśliwa, mieszka na spokojnym przedmieściu wraz z mężem i synem, czteroletnim Bubberem cierpiącym na autyzm, jednak doskonale radzi sobie z jego chorobą i...