Nowy Testament. Historyczne wprowadzenie do literatury wczesnochrześcijańskiej Barta D. Ehrmana to (najobszerniejsze z wydanych dotąd w Polsce) omówienie historii piśmiennictwa wczesnochrześcijańskiego (I-III w. n.e.). Autor jest jednym z najwyżej cenionych przedstawicieli dyscypliny zwanej krytyką tekstu, w świecie naukowym uznawanej obecnie za najlepszą metodę badania starożytnych pism. Rzetelna, naukowa analiza piśmiennictwa wczesnochrześcijańskiego, głównie Nowego Testamentu, ale również innych zachowanych tekstów, pozwala nie tylko lepiej je zrozumieć, ale również dostrzec ich znaczenie historyczne i przy okazji poznać fascynującą historię powstania, rozwoju i pierwotnego charakteru chrześcijaństwa (a może chrześcijaństw, jak woli mówić autor) i jego związków z judaizmem i światem, w którym powstawał. Lektura książki bez wątpienia zbliża nas do odpowiedzi na fundamentalne dla naszej cywilizacji pytanie: kim był Jezus z Nazaretu i dlaczego jego (i czy istotnie jego) nauki zawojowały nasz świat?
Wydanie polskie przygotowane zostało na podstawie IV (poprawionego) wydania amerykańskiego (z roku 2013) Książka Nowy Testament. Historyczne wprowadzenie do literatury wczesnochrześcijańskiej od ponad dziesięciu lat uchodzi za najlepsze wprowadzenie do tematu i służy jako podręcznik uniwersytecki, ale dzięki umiejętnościom popularyzatorskim Ehrmana i jego talentowi pisarskiemu można ją polecić wszystkim czytelnikom zainteresowanym historią Biblii i chrześcijaństwa.
Autor z niezwykłą finezją prowadzi nas przez zawiłości warsztatu badawczego historyka i relacjonuje ciągnące się niekiedy od stuleci spory naukowców i wyznawców na temat znaczenia i wymowy poszczególnych pism, dzięki czemu poznajemy obraz starożytnego chrześcijaństwa, który zaskakuje miejscami bardziej niż wizja Dana Browna, tyle że nie jest fikcją, jest bowiem oparty na starannej analizie źródeł i zbiorowym wysiłku najwybitniejszych znawców historii i literatury tego okresu. Aż trudno wyjść ze zdumienia, jak wiele można się dowiedzieć dzięki uważnej lekturze i wnikliwej analizie tekstów, których to umiejętności przy okazji uczy nas Ehrman.
Bart D. Ehrman (1955) jest absolwentem Wheaton College (Illinois). W 1985 obronił z wyróżnieniem pracę doktor-ską w Seminarium Teologicznym w Princeton. Przez cztery lata wykładał na Rutgers State University (New Jersey), a od roku 1988 jest profesorem Wydziału Religioznawstwa University of North Carolina Chapel Hill (w latach 2000–2006 pełnił funkcję dyrektora tego wydziału).
Profesor Ehrman jest autorem kilkuset artykułów naukowych i ponad dwudziestu publikacji książkowych. Trzy jego książki trafiły nawet na listy bestsellerów Amazona i „New York Timesa”: Jezus Interrupted (przegląd najnowszych badań naukowych dotyczących Nowego Testamentu), God's Problem (praca na temat cierpienia w Biblii) oraz Przeinaczanie Jezusa (popularnonaukowe omówienie historii zmian wprowadzanych w Nowym Testamencie). Prace Barta D. Ehrmana zostały przetłumaczone na dwadzieścia siedem języków. W Polsce ukazały się dotąd trzy jego książki: Prawda i fikcja w „Kodzie Leonarda Da Vinci”, Przeinaczanie Jezusa: kto i dlaczego zmieniał Biblię oraz Naśladowcy Jezusa: prawda i fałsz – Piotr, Paweł i Maria Magdalena.