"Lalka" Bolesława Prusa to utwór wyjątkowy. Powieść rozgrywa się w dziewiętnastowiecznej Warszawie, jest to czas pozytywizmu. Stanisław Wokulski, główny bohater, czterdziestosześcioletni kupiec galanteryjny, który zakochuje się w nieodpowiedniej kobiecie. Z miłości wyjeżdża za granicę, gdzie zdobywa ogromny majątek. Tylko po to, aby włączyć się w życie arystokracji. Po powrocie do kraju jest krytykowany, a na jego temat krążą różne plotki. Ślepo stara się przypodobać pannie Łęckiej, pomimo iż wiele osób mu to odradza. Pomaga finansowo jej rodzinie, stara się żyć jak arystokrata. Mimo wysiłków kobieta nadal traktuje go jak zwykłego kupca i nie uważa jego kandydatury na męża za poważną. Izabela jest kobietą, która chce żyć na wysokim poziomie, lubi ze wszystkimi flirtować i nie potrafi zdecydować się na jednego mężczyznę. Wokulski początkowo nie widzi większego problemu i nie wierzy iż Łęcka może być złą kobietą. Dopiero podsłuchana rozmowa uświadamia go w przekonaniu jaki był głupi ślepo wierząc w jej niewinność. Swego rodzaju zdrada niszczy go psychicznie i doprowadza do ruiny... W swojej powieści Bolesław Prus ukazał życie XIX wiecznej Warszawy. Zacofanie cywilizacyjne kraju spowodowane obojętnością, brakiem zainteresowania oraz samowolą klas wyższych. Z powyższymi problemami łączy się również ciasnota oraz ograniczenie mieszczan, którzy nie potrafią dążyć do rozwoju ustroju kapitalistycznego podobnego do tego na zachodzie Europy. Autor przedstawia również rozdźwięk między ostatnimi romantykami (Rzecki), bohaterami, których poglądy kształtują się gdzieś pomiędzy romantyzmem a pozytywizmem (Wokulski) i w końcu pozytywistów, którzy dążą do zupełnie innej idei rozwoju kraju (Ochocki, studenci). Prus sam określił temat "Lalki" słowami "przedstawić naszych polskich idealistów na tle społecznego rozkładu". Tworząc więc panoramę Warszawy ukazał różnice pomiędzy bogatą oraz biedną częścią miasta, pomiędzy biednymi a bogatą i często próżną arystokracją. Tym samym ukazał autodestrukcyjny rozkład społeczeństwa dążącego do przyjemnego życia "mlekiem i miodem płynącego" w konflikcie z idealistami, którzy patrzyli przed siebie i myśleli o przyszłości, a nie tylko tym co "tu i teraz". Mieli własne idee prowadzące do rozwoju intelektualnego i społecznego. Lektura szkolna warta przeczytania. Jako że jest wielowątkowa, to istnieje większe prawdopodobieństwo, że się spodoba. Należy zwrócić uwagę na dużą dbałość o szczegóły miejsc akcji. Wydarzenia rozgrywają się w Warszawie, głównie na Krakowskim Przedmieściu, Starym Mieście, w Łazienkach. Większość opisywanych miejsc zachowała się do dzisiaj. Warto wspomnieć, że Prus wprowadził nowatorski sposób narracji i tak w "Lalce" mamy dwóch narratorów, jeden jest anonimowy, wszechwiedzący, drugi to subiekt Ignacy Rzecki. To główna zaleta tego utworu. Prusowi wypada też być wdzięcznym za odarcie kobiety z atrybutów bogini. W „Lalce” trudno doszukać się białogłowy o nieskazitelnych cechach – niewinnej i wiernej. Przodują tutaj kobiety przebiegłe, kapryśne, mściwe, nieszczere, bezwzględne i pozbawione skrupułów oraz wyrachowane (najbardziej intrygująco wypada młoda wdowa Wąsowska). Szczególnie wyraźnie zarysował się obraz społeczeństwa polskiego, który jest zgodny z ówczesnym zróżnicowaniem. Dominującą warstwą jest arystokracja, która okazuje się grupą zamkniętą, wręcz nie do przeniknięcia. "Lalka" Bolesława Prusa to utwór wyjątkowy, warty przeczytania. Polecam.

"Lalka" Bolesława Prusa to utwór wyjątkowy. Powieść rozgrywa się w dziewiętnastowiecznej Warszawie, jest to czas pozytywizmu. Stanisław Wokulski, główny bohater, czterdziestosześcioletni kupiec galanteryjny, który zakochuje się w nieodpowiedniej kobiecie. Z miłości wyjeżdża za granicę, gdzie zdobywa ogromny majątek. Tylko po to, aby włączyć się w życie arystokracji. Po...