Wszyscy czytają Jo Nesbo, a ja oczywiście ciągle odkładam sobie tę przyjemność(?) na czas dalej nieokreślony. Jednak to tu, to tam nacierały głosy, że jak spróbuję, to nie pożałuję. Więc w końcu wiedziona tym echem w mojej głowie postanowiłam zapoznać się z nijakim Harry’m Hole, o którym tyle słyszałam. Stwierdziłam, że nie będę się „rzucać” na nowości, a zacznę od początku cyklu, czyli od książki Człowiek nietoperz.

Norweski policjant Harry Hole zostaje wysłany do Australii, dokładniej Sydney, by rozwiązać zagadkę morderstwa przez uduszenie rodaczki Inger Holter. Od przyjazdu w sprawie pomaga mu miejscowy Aborygen – policjant Andrew Kensington. Wszystko niemrawo rusza do przodu, aż…

No i…

Muszę przyznać, iż nie jestem zachwycona. Oczekiwałam zagmatwanej zagadki i ciekawego głównego bohatera, a wszystko wydawało mi się takie nijakie. Harry i Andrew odwiedzają miejscówki, Harry daje się wodzić za nos. Zastanawia się, co zostało wspomniane między wierszami i dlaczego on tego nie rozumie (w tym momencie ja już wiedziałam, kto jest mordercą). W końcu zdarza się tragedia i uroczy Harry idzie w długą. Przegrywa z nałogiem, który już raz zrujnował mu życie, ale oczywiście nagle przychodzi olśnienie i ble, ble, ble…

Napiszę tak. Człowiek nietoperz to nic odkrywczego, a główny bohater jak na razie jest szablonowym, zagubionym człowieczkiem, który nie potrafi poradzić sobie z nałogiem. Czy sięgnę po kolejną książkę? Tak, bo kupiłam pierwsze trzy w pakiecie, no i zostałam zapewniona, że dalej będzie już tylko lepiej. Więc pełna nadziei patrzę w przyszłość. ;)

Wszyscy czytają Jo Nesbo, a ja oczywiście ciągle odkładam sobie tę przyjemność(?) na czas dalej nieokreślony. Jednak to tu, to tam nacierały głosy, że jak spróbuję, to nie pożałuję. Więc w końcu wiedziona tym echem w mojej głowie postanowiłam zapoznać się z nijakim Harry’m Hole, o którym tyle słyszałam. Stwierdziłam, że nie będę się „rzucać” na nowości, a zacznę od początku...