Główna bohaterka książki Anety Krasińskiej, to 35-letnia Alicja, która wspólnie ze sowim mężem Adamem wychowuje dwójkę dzieci – Antoniego i Franciszka. Wydawać by się mogło, że Alicji niczego nie brakuje, bowiem kobieta pracuje w dobrze rozwijającej się firmie jako księgowa, a mąż jest kierownikiem jednego z działów w banku, jednak to tylko pozory... Życie Alicji należy do tych typowo nudnych, pozbawionych szaleństwa, namiętności i szczerości... Mąż poświęca jej mało uwagi, oddaje się tylko pracy. Łączy ich tylko kredyt hipoteczny... Kiedy młodszy z synów przygotowuje się do sakramenty pierwszej komunii świętej, Alicja na próbach w kościele poznaje księdza Mariusza, z którym się zaprzyjaźnia. Jednak sukcesywnie i stopniowo ich znajomość zaczyna przekształcać się w coś więcej... Jeden niespodziewany pocałunek zmienia ich życie diametralnie. Pomiędzy Alicją i Mariuszem rozkwita zakazane uczucie. Czy miłość Alicji i Mariusza ma szansę na przetrwanie? Jak zareaguje na to mąż Alicji? A co gdyby się okazało, że on także, nie jest do końca szczery ze swoją małżonką? Jak potoczą się losy bohaterów?


W życiu człowiek często ponosi porażki. Raz większe, innymi razem mniejsze. Ważne, w jaki sposób sobie z nimi radzi.


Finezja uczuć, to debiutancka książka Anety Krasińskiej. W prawdzie to moje czwarte spotkanie z twórczością Autorki i nie zaczęłam go od debiutu, to jednak z każdą kolejną książką Autorki, co raz bardziej utwierdzam się w przekonaniu, iż Aneta Krasińska ma niesamowity talent do tworzenia historii niesamowicie życiowych, które bez wątpienia mogłyby się wydarzyć w rzeczywistości. Porażają odbiorcę swoją autentycznością i realizmem. Za każdym razem w pełni możemy zaangażować się w sytuację bohaterów i wraz z nimi przezywać wszystko to, co przygotował dla nich los. Tutaj było podobnie.

Żyli obok siebie, a nie ze sobą. Nie przestawała myśleć o Mariuszu, o jego wrażliwości na sztukę. Miał specyficzne poczucie humoru, którym na początku ją irytował. Ale przede wszystkim był ludzki i nie stawiał się ponad innymi.


W tej publikacji przede wszystkim spotykamy się z obrazem niepielęgnowanego małżeństwa, które sukcesywnie i stopniowo umiera. Małżeństwo Adama i Alicji, jest na skraju rozpadu, bowiem Adam zdecydowanie woli oddać się pracy i robić karierę, aniżeli poświęcać się rodzinie. Więcej go w domu nie ma, niż jest. Natomiast Alicja jest oddaną matka, która z ogromnym uczuciem i zaangażowaniem zajmuje się domem rodzinnym, cały swój wolny czas poświęca swoim synom, bowiem pragnie dla nich jak najlepiej. Kiedy poznaje Mariusza, ma poczucie, jakby odnalazła bratnią duszę, ich wspólna pasja do sztuki, powoduje, że z ogromnym entuzjazmem, chcą wspólnie wychodzić na różnorodne wernisaże. Jednak tak naprawdę, to tylko wymówka. Bowiem, nawet bez tego, pragną się ze sobą spotykać i spędzać razem czas. Ale czy uczucie, które zaczyna między nimi się kiełkować ma szanse na przetrwanie?

-Nie chciałem tego! Nie planowałem! - zaczął. - Miałem poukładane życie. Widziałem swoją drogę, z której dotychczas nigdy nie zbłądziłem. Cieszyłem się z tego, co mam. Byłem dumny z tego, kim jestem – mówił to, patrząc na nią. - I nagle zjawiasz się ty u mój świat zaczyna się wywracać do góry nogami.


Finezja uczuć to publikacja, nie tylko o miłości, życiu, problemach rodzinnych, ale także o trudnych wyborach, decyzjach, które na zawsze mogą zmienić nasze dotychczasowe życie. Alicja stanęła przed bardzo trudnym wyborem. Czy posłuchać głosu serca, czy też rozumu. Mimo iż, wiedziała, że związek z księdzem, jest bardzo trudny do zrealizowania, to jednak miała nadzieje, na to, iż może się udać. Jednak, to przed Mariuszem stał jeszcze trudniejszy wybór, bowiem mężczyzna, był księdzem z powołania, a pojawienie się Alicji na jego drodze, spowodowało, iż mężczyzna stracił dla kobiety głowę i serce... Dzięki temu wątkowi, zostaje poruszona moralność człowieka, i co za tym idzie możemy sami zastanowić się nad tym, co sądzimy o celibacie i czy księdza powinni mieć możliwość prowadzenia normalnego życiu i boku kobiety i dzieci.

Mimo tego kontrowersyjnego tematu, książka napisana jest wyjątkowo lekkim, bogatym i plastycznym językiem. Bohaterzy odsłaniają przed czytelnikiem wszystkie zakamarki swojej duszy. Wyraziście poruszają i ujmują odbiorcę, zarówno swoimi wadami jak i zaletami. Nie zabrakło również interesujących opisów miejsc, które powodują, iż mamy poczucie, jakbyśmy całą scenerię widzieli oczami bohaterów. Pewien niedosyt pozostawiło we mnie zakończenie otwarte, które spowodowało, iż chciałabym wiedzieć więcej, na temat tego, jak w rezultacie potoczyły się losy Alicji i Mariusza. Niemniej jednak, dzięki temu, każdy czytelnik może skończyć tę historię, w odpowiedni sposób dla siebie.

Główna bohaterka książki Anety Krasińskiej, to 35-letnia Alicja, która wspólnie ze sowim mężem Adamem wychowuje dwójkę dzieci – Antoniego i Franciszka. Wydawać by się mogło, że Alicji niczego nie brakuje, bowiem kobieta pracuje w dobrze rozwijającej się firmie jako księgowa, a mąż jest kierownikiem jednego z działów w banku, jednak to tylko pozory... Życie Alicji należy do...