Nie mogłam się oprzeć. Jako żona wędkarza, co to nie zawsze rybki je, ale czasem asystuje na zasadzie korzystania z piękna przyrody na leżaczku/ kocyku z książeczką. Bo robaka to ja raczej nie założę, a spławik też nie widzę kiedy się rusza, rybki nie oprawie - normalka, a najbardziej to lubię już taką na talerzyku. I dobrze mi z tym. Ale takie cudne opowiadanka o rybakach, rybkach, polowanku - cóż za rarytas.

Kilka smacznych cytatów:

Łowiliśmy razem przynętę, sznycelki, takie rybki, które oficjalnie nazywają się kiełbie. Ale myśmy je ochrzcili sznycelki, bo przypominały sznycelki do smażenia. Jest to rybka miła dla oka, ma dwa niebieskie wąsiki, a jej łuski układają się w taki wzorek, jakby to był marmur. Pan Bóg pofantazjował sobie, kiedy ją tworzył. Ale wyszła mu rybka łatwowierna i głupia.

I właściwie to nie wiedziałem, dlaczego tak rzekę kocham. Może dlatego że są w niej ryby,
albo też dlatego że jest wolna i nie spętana? Że nigdy się nie zatrzymuje? A może dlatego że szumi i nie daje zasnąć? Może dlatego że jest tu od wieków, albo dlatego że codziennie jej wody umierają gdzieś w dali? Albo dlatego że możesz po niej płynąć i że możesz w niej umrzeć?

Płynąć rzeką to piękna rzecz, a dla rybaka ― wprost fantastyczna. To tak jakby się jadło świeży chleb z masłem i jeszcze do tego posmarowany miodem. Po prostu mnóstwo przyjemności naraz. Jest się na ukochanej rzece i codziennie łowi się ryby. Można zatrzymać się na najpiękniejszych głębiach i w najurokliwszych miejscach, gdzie inni rybacy czasem nie dotrą piechotą, a tym bardziej na czterech kołkach. A tu niesie cię sama woda. Wystarczy tylko trochę powiosłować.

Bo czyż się człowiek może złościć, kiedy widzi te piękne szczupacze głębie? Kiedy widzi, jak płyną pstrągi, które są tak radosne, że niemal trzymają się za płetwy jak ludzie za ręce? Czyż może się człowiek złościć, kiedy słońce pada z błękitu prosto do kajaka, wierci się w nim i grzeje siodełko pod pupą?

Nie mogłam się oprzeć. Jako żona wędkarza, co to nie zawsze rybki je, ale czasem asystuje na zasadzie korzystania z piękna przyrody na leżaczku/ kocyku z książeczką. Bo robaka to ja raczej nie założę, a spławik też nie widzę kiedy się rusza, rybki nie oprawie - normalka, a najbardziej to lubię już taką na talerzyku. I dobrze mi z tym. Ale takie cudne opowiadanka o rybakach,...