Wygląda jakby Joe Matt, Seth i Chester Brown założyli się kto stworzy najbardziej ekshibicjonistyczny komiks. Seth ze swoim egoizmem i zafiksowaniem na punkcie nieznanych rysowników jest jednak przy pozostałej dwójce łagodnym barankiem. Zarówno Brown, który opisywał doświadczenia z prostytutkami, jak i Matt, relacjonujący uzależnienie od masturbacji i pornografii to wyższa szkoła łamania tematów tabu, szczególnie, że mówią o swoich doświadczeniach. Zresztą autor "Spustu" nie tylko o pornografii opowiada, ale też o własnym skąpstwie, lenistwie i nieprzystosowaniu do życia. Można oczywiście brać to dosłownie, a można za klucz interpretacyjny przyjąć jedną z kwestii, która pada na kartach "Pamiętnika", gdzie autor wyznaje, że trochę podkoloryzował treść poprzedniego komiksu autobiograficznego, żeby zrobić lepsze wrażenie na czytelnikach. Szczerze mówiąc podoba mi się założenie, że również tutaj jest to świadome przegięcie, ale przede wszystkim muszę przyznać, że mimo pozornie odrzucającej tematyki, "Spust" jest dziełem inteligentnym i zmuszającym do myślenia

Wygląda jakby Joe Matt, Seth i Chester Brown założyli się kto stworzy najbardziej ekshibicjonistyczny komiks. Seth ze swoim egoizmem i zafiksowaniem na punkcie nieznanych rysowników jest jednak przy pozostałej dwójce łagodnym barankiem. Zarówno Brown, który opisywał doświadczenia z prostytutkami, jak i Matt, relacjonujący uzależnienie od masturbacji i pornografii to wyższa...

Poza intrygującym tytułem, okładką i tematem komiksu nie znalazłem tu dla siebie nic ciekawego ;)

Poza intrygującym tytułem, okładką i tematem komiksu nie znalazłem tu dla siebie nic ciekawego ;)

Niby nic wielkiego, ale jest w tym świetnie zilustrowanym komiksie mnóstwo amerykańskiego luzu, odrobinę nostalgii za czasem utraconym i jednocześnie bolesnej, niewygodnej prawdy o człowieku. Bardzo podoba mi się ironiczne spojrzenie Joe Matta na siebie samego i kolegów z branży. I ta ich bezwarunkowa miłość do komiksów! Jednak największym dla mnie objawieniem jest Gassoline Alley, o których to stripach mówi się w "Spuście" cały czas. Wygooglowałem i też wpadłem po uszy...

Niby nic wielkiego, ale jest w tym świetnie zilustrowanym komiksie mnóstwo amerykańskiego luzu, odrobinę nostalgii za czasem utraconym i jednocześnie bolesnej, niewygodnej prawdy o człowieku. Bardzo podoba mi się ironiczne spojrzenie Joe Matta na siebie samego i kolegów z branży. I ta ich bezwarunkowa miłość do komiksów! Jednak największym dla mnie objawieniem jest...

Przyznajemy się: całe nasze zainteresowanie wzięło się z rzutu okiem na okładkę. I być może nie świadczy to na naszą korzyść, bo na tejże okładce widnieje tytuł "Spust" wypisany wielkimi literami, a niżej – dodany w polskim wydaniu podtytuł "czyli pamiętnik onanisty pasjonata" oraz wiele mówiący rysunek wyczerpanego, rozchełstanego faceta, leżącego na łóżku w otoczeniu sterty wykorzystanych zwitków papieru toaletowego (domyślamy się wszyscy, że to nie katar tak gościem poniewiera). Dostaliśmy jednak to, co chcieliśmy, mimo że "Spust" to kawałek dobrego komiksu, którego wartość wcale nie tak łatwo od razu docenić.

Cała recenzja na: http://zcyklu.pl/na-czasie/270/masturbacja-w-wersji-komiksowej-spust-joeego-matta

Przyznajemy się: całe nasze zainteresowanie wzięło się z rzutu okiem na okładkę. I być może nie świadczy to na naszą korzyść, bo na tejże okładce widnieje tytuł "Spust" wypisany wielkimi literami, a niżej – dodany w polskim wydaniu podtytuł "czyli pamiętnik onanisty pasjonata" oraz wiele mówiący rysunek wyczerpanego, rozchełstanego faceta, leżącego na łóżku w otoczeniu...

Nieprzyjemnie naturalistyczny pamiętnik autora komiksów uzależnionego od pornografii i masturbacji. Jest trochę śmiesznie, trochę smutno, ale brakuje jakiejś myśli przewodniej co jakby nie było jest wytłumaczone na poziomie meta w samym komiksie

Nieprzyjemnie naturalistyczny pamiętnik autora komiksów uzależnionego od pornografii i masturbacji. Jest trochę śmiesznie, trochę smutno, ale brakuje jakiejś myśli przewodniej co jakby nie było jest wytłumaczone na poziomie meta w samym komiksie