"Anioł" to baśń Andersena o śmierci i życiu pozagrobowym. Opowiada historię małego chłopca, który umiera i zostaje zabrany do nieba przez anioła. Podczas podróży anioł opowiada mu o pięknie nieba i o tym, jak wygląda życie po śmierci.
Chłopiec jest zachwycony tym, co widzi i słyszy. Nie może się doczekać, kiedy sam stanie się aniołem i będzie mógł pomagać innym.
Baśń "Anioł" to piękna i poetycka opowieść o śmierci. Andersen ukazuje ją jako naturalną część życia i nie jako koniec, ale jako początek czegoś nowego. Baśń niesie nadzieję i pocieszenie dla tych, którzy stracili bliskich.
"Anioł" to baśń, która skłania do refleksji nad śmiercią i życiem pozagrobowym. Jest to mądra i piękna historia, która na długo pozostaje w pamięci. Polecam tę książkę wszystkim, którzy szukają wartościowych opowieści.

"Anioł" to baśń Andersena o śmierci i życiu pozagrobowym. Opowiada historię małego chłopca, który umiera i zostaje zabrany do nieba przez anioła. Podczas podróży anioł opowiada mu o pięknie nieba i o tym, jak wygląda życie po śmierci.
Chłopiec jest zachwycony tym, co widzi i słyszy. Nie może się doczekać, kiedy sam stanie się aniołem i będzie mógł pomagać innym.
Baśń...

Rozdzierająca, a jednocześnie ciepła i delikatna.

Rozdzierająca, a jednocześnie ciepła i delikatna.

Opowiastka o zmarłym dziecku i Aniele, który eskortuje go do bram nieba, w trakcie ich podróży Anioł opowiada chłopcu historie i dziecku umierającym w małej izdebce dla którego gałązka drzewa i mały polny kwiatek wyrwany z korzeniami przez syna sąsiada był największym szczęściem w jego krótkim życiu.

Opowiastka o zmarłym dziecku i Aniele, który eskortuje go do bram nieba, w trakcie ich podróży Anioł opowiada chłopcu historie i dziecku umierającym w małej izdebce dla którego gałązka drzewa i mały polny kwiatek wyrwany z korzeniami przez syna sąsiada był największym szczęściem w jego krótkim życiu.

Śmierć dziecka to ciężki temat, wymaga delikatności, wrażliwości, empatii i taktu. Jak przeżyć śmierć dziecka? Jak powiedzieć dziecku, że umrze? Jak i co powiedzieć dziecku co się z nim stanie po śmierci? Na to (ostatnie) pytanie autor odpowiada w baśni "Anioł". Historia anioła jest tak poruszająca, że wszystkie problemy dnia codziennego i pośpiech życia przestają mieć znaczenie, a człowiek zatrzymuje się, aby zastanowić się nad tym co w życiu jest ważne i docenić każde szczęście, choćby najmniejsze, które na co dzień nie docenia. Warto sięgać do takich lektur.

Śmierć dziecka to ciężki temat, wymaga delikatności, wrażliwości, empatii i taktu. Jak przeżyć śmierć dziecka? Jak powiedzieć dziecku, że umrze? Jak i co powiedzieć dziecku co się z nim stanie po śmierci? Na to (ostatnie) pytanie autor odpowiada w baśni "Anioł". Historia anioła jest tak poruszająca, że wszystkie problemy dnia codziennego i pośpiech życia przestają mieć...

Jakiś czas temu poznałem portal wolnelektury.pl - wlazł on z buciorami w me czytelnicze plany i nic sobie z nich robiąc, siłą niemalże wepchnął mnie w cykl opowiadań grozy (Grabiński, Poe),w nurt greckich dramatów (Sofokles, Eurypides, Arystofanes) a teraz każe w oba te nurty (i tak już się zazębiające) wpleść jeszcze cały zbiór baśni Andersena. I co ja, nieborak, na to poradzę! O niedolo! Nic, tylko brać się i czytać i nie pomieszać dzieciobójczej Medei, z dziewczynką z zapałkami i Smoluchem z opowiadania Grabińskiego! To by dopiero była opowieść!

Tak więc Andersena, którego przecież każde z nas kojarzy - w większości z ugładzonych wersji jego baśni - zaczynam czytać sięgając po pierwszego alfabetycznie: ANIOŁA. Przed lekturą trzeba jednak zdać sobie sprawę, że rola baśni zmieniła się w ostatnich wiekach, gdy sięgamy więc po oryginalne opowieści Hansa Christiana, lub braci Grimmów, możemy być w szoku! Wieki wcześniejsze kładą bowiem nacisk na pouczanie i wesoła wyprawa do lasu, zakończyć może się rozszarpaniem przez wilka. Happy End to nieszczęsne (a może właśnie szczęsne...) znamię naszych czasów. W XIX wieku bajka miała dzieci nastraszyć, zniechęcić do złych zachowań a k'tym dobrym skierować. Miejmy to na uwadze biorąc do ręki kolejne utwory.
Anioł - jak na wstęp przystało - traktuje nas dosyć łagodnie. Mało w nim makabry, choć tragedia się znajdzie - bohaterem bowiem jest tu... zmarłe niedawno dziecko i anioł eskortujący je do nieba. Z całości tchnie jednak pozytywny przekaz o czekającej na nas, zwłaszcza na dziatki, niebieskiej szczęśliwości.
Pewnie do czasów, gdy śmiertelność, zwłaszcza wśród dzieci, była znacznie wyższa, utwór ten pasował bardziej niż do chwili obecnej, większe było na niego zapotrzebowanie.
Czytało się dobrze, choć ledwie zdążyłem się rozbiec i już koniec. Wieczorem łyknę baśnie kolejne!

Jakiś czas temu poznałem portal wolnelektury.pl - wlazł on z buciorami w me czytelnicze plany i nic sobie z nich robiąc, siłą niemalże wepchnął mnie w cykl opowiadań grozy (Grabiński, Poe),w nurt greckich dramatów (Sofokles, Eurypides, Arystofanes) a teraz każe w oba te nurty (i tak już się zazębiające) wpleść jeszcze cały zbiór baśni Andersena. I co ja, nieborak, na to...

https://www.youtube.com/watch?v=ClUWARre2y0&index=16&list=PLMA2HX65HEta1RVyWt4Uuh47cYGvfT45v

https://www.youtube.com/watch?v=ClUWARre2y0&index=16&list=PLMA2HX65HEta1RVyWt4Uuh47cYGvfT45v