Axelsson, nie zawiodła mnie jeszcze..jej literaturę stawiam na jednej z wyższych półek. Tak emocjonalna, problematyczna, uwikłana, skomplikowana..cudowna. Podoba mi się w Aselson, że stosuje retrospekcje, powroty, odniesienia. W powyższej książce bohaterką jest czterdziestoletnia Cecylia, która wspomina swoją przyjaźń z dzieciństwa z Maritą, na którą nieustannie czeka, aż zapuka do drzwi, aż usłyszy jej głos w słuchawce telefonu. W swych wspomnieniach odnosi się do swego małżeństwa, wymierzonego w polityczne obcowanie, słabego kontaktu z córką. Upokorzeń, których doświadczyła w dzieciństwie. Nasuwa się pytanie, czy jest słabą czy silną kobietą..Kontakcie z matką, który był wyważony w każdym calu, detalu, ojcem "Złotym", dorobkiewiczem. Choć głównym tłem książki jest jej pobyt na Filipinach, wybuch wulkanu, i konsekwencje tego wybuchu. Walka pięciu osób o przetrwanie. Nie ma w tym ukazanych zwierzęcych instynktów, ludzie są przypadkowi poniekąd. Z szoferem łączyła Cecylię pewna zażyłość, lecz klasowość w pewien sposób ją tłumiła, dziecko znalezione na masce samochodu podczas wybuchu wulkanu, ostoja, którą Cecylia chciała zająć się na dłużej..Mąż Marity, który miała zostać przewieziony na operację, w tą relację jest zaplątane mnóstwo wątków, poprzez słowa, gesty, czyny, dotyk. Subtelność w tak..niepokojących momentach. I NogNoh, uchodźca, walczący w Wietnamie, którego historie były splotem kłamstw i prawdy. Kto okaże się szalony? kto przetrwa.. Dużą pytań, wątpliwości, dodawanie własnych wersji, spekulacji.. Piękna proza

Axelsson, nie zawiodła mnie jeszcze..jej literaturę stawiam na jednej z wyższych półek. Tak emocjonalna, problematyczna, uwikłana, skomplikowana..cudowna. Podoba mi się w Aselson, że stosuje retrospekcje, powroty, odniesienia. W powyższej książce bohaterką jest czterdziestoletnia Cecylia, która wspomina swoją przyjaźń z dzieciństwa z Maritą, na którą nieustannie czeka, aż...