Jest to kolejny już zbiór opowiadań, w których autorka pokazuje swój talent, delikatność, elastyczny język i znajomość ludzkiej osobowości. Treść została „zapakowana” w kobiecą, delikatną i zmysłową okładkę – co niezmiernie mi się podoba - i łączy się z treścią. Znajdziemy w tych 13 – stu opowiadaniach historię matki, córki, babci, siostry – kobiet – które żyją nadzieją, miłością, wspomnieniami i pełną gamą emocji. Każda z tych kobiet żyje przeszłością, teraźniejszością i nadciagającą przyszłością. Każda z nich na coś czeka, próbuje coś zrozumieć, coś zaszufladkować i poukładać. Znajdziemy też historię mężczyzny, którego nie opuszcza senna przeszłość i duchy rodziny. Zmaga się nie tylko ze starością, ale także z młodością sąsiadów. Zadziwiające jest to jak zwyczajna skrzynka na listy może być wspólnym mianownikiem wielu kobiet. Listy mogą być nadzieją i przekleństwem. Alice Munro jak zwykle w swoich opowiadaniach porusza ważne kwestie, każdemu z nas dobrze znane i rozumiane. Zastanawiacie się pewnie o co mi chodzi. Sprawy damsko – męskie. Sytuacje rodzinne. Przebaczenie. Upływ czasu czyli pogodzenie się ze starością jak i wkraczanie w etap dorosłości. Autorka potrafi czytelnika przenieść do świata codziennego swoich bohaterów. Wplata nas w ich historię, dzięki czemu obcujemy z codziennością, tragediami, gniewem, i przeszłością. Jeśli ktoś z Was miał okazję czytać już książki Alice Munro to zapewne wie co mam na myśli. Znajdziecie tutaj miejsca podobne do tych z innych książek, ludzi podobnych a jednak zupełnie nowych. Dobra dawka zakurzonych czasów i subtelności. Z każdą kolejną książką autorka zaskakuje mnie powiewem świeżości, wspomnianą już subtelnością i realizmem. Po przeczytaniu tej książki mam wrażenie jakbym znała te postacie osobiście. Jej książki mogą towarzyszyć czytelnikowi przez całe życie. Ich termin ważności nie upływa. A co ważne, każdy znajdzie w nich coś dla siebie. Jeśli ktoś ma ochotę na tego typu klimaty, to polecam gorąco. W sam raz na jesienne dni (chociaż jeśli chodzi o mnie to na każdą porą roku! ).

http://www.zapiski-okularnicy.pl/2014/11/alice-munro-cos-o-czym-chciaam-ci.html

Jest to kolejny już zbiór opowiadań, w których autorka pokazuje swój talent, delikatność, elastyczny język i znajomość ludzkiej osobowości. Treść została „zapakowana” w kobiecą, delikatną i zmysłową okładkę – co niezmiernie mi się podoba - i łączy się z treścią. Znajdziemy w tych 13 – stu opowiadaniach historię matki, córki, babci, siostry – kobiet – które żyją nadzieją,...