Stowarzyszenie Wędrujących Dżinsów czytałam po raz drugi, tym razem własny egzemplarz(takie czyta mi się o wiele lepiej). Nie mam pojęcia jaki odstęp czasu minął odkąd ponownie sięgnęłam po tę książkę, ale jestem pewna, że wtedy nie czytałam ich z takim uczuciem i dokładnością.

Stowarzyszenie jest mi książką bardzo bliską. Czwórka przyjaciółek, które po raz pierwszy nie spędzą wakacji w swoim towarzystwie. Na szczęście, mają coś, co pomoże im przetrwać tak długi okres rozłąki - Magiczne Dżinsy. Dziewczyny ustalają zasady dotyczące wymiany i noszenia spodni, które idealnie pasują na każdą z nich, mimo odmiennej sylwetki. Tibby, Lena, Carmen i Bridget doświadczają nowych, wcześniej nieodkrytych emocji, uczą się jak podążać za głosem serca i rozumu jednocześnie, zdobywają nowe znajomości, a przede wszystkim chcą jak najlepiej przeżyć (krótki) okres wakacji
Powieść czyta się bardzo szybko i przyjemnie, warto jednak zatrzymać się nad niektórymi zdaniami, które być może zmienią nasze spojrzenie na świat choć odrobinę. Od książki trudno się oderwać, na jej przeczytanie najlepiej zarezerwować sobie wolny dzień. Opisy pani Brashares z łatwością przeniosą nas na grecką wioskę Oia i ukażą klimat malowniczego północno-zachodniego Meksyku.
Najbardziej przypadła mi do gustu postać Tibby i to jej losy czytałam najchętniej. Byłam ciekawa zmagań Bridget z przeciwnościami losu, mimo iż nie jest to moja ulubiona bohaterka. Czytanie Stowarzyszenie Wędrujących Dżinsów z całą pewnością nie uważam za czas stracony i nie mogę się doczekać aż sięgnę po kontynuację powieści.

Stowarzyszenie Wędrujących Dżinsów czytałam po raz drugi, tym razem własny egzemplarz(takie czyta mi się o wiele lepiej). Nie mam pojęcia jaki odstęp czasu minął odkąd ponownie sięgnęłam po tę książkę, ale jestem pewna, że wtedy nie czytałam ich z takim uczuciem i dokładnością.

Stowarzyszenie jest mi książką bardzo bliską. Czwórka przyjaciółek, które po raz pierwszy nie...