Nie wierzę! Fandorin jako nieśmiertelny! Czyżbym padł ofiara oszustwa „na Akunina”?!

Kolejna warta uwagi książka w cyklu o wielkim detektywie, rosyjskim odpowiedniku Sherlocka Holmesa. Ogólnie rzecz ujmując fabuła jest przewidywalna i powtarza się z książki na książkę. Natomiast obecny jest tez specyficzny styl Akunina – kultura języka, skupienie się na historycznych szczegółach, filozoficzne przemyślenia no i, co oczywiste, zaplątana fabuła, która trzyma w napięciu aż do chwili przewrócenia ostatniej kartki. Dla tych, którzy przeczytali opinię do tego miejsca zdradzę – na samym końcu będzie arcyciekawy twist, który niejednego czytelnika zaskoczy.
Jako że Czarne miasto czytam po Planeta Woda – powiem, ze książka jest zdecydowanie poważniejsza. Wiemy już, że jest kolejny tom, więc nie zdradzę tajemnicy – czytelnik może mieć wrażenie, że Akunin, jak Doyle, planował zabić swego bohatera i Miasto planowane było jako ostatni tom cyklu o Fandorinie. Ale zabicie Erasta nie jest takie proste!
Akunin niezwykle barwnie opisuje Baku początku XX-go wieku, taki azjatycki odpowiednik Klondiku czy Teksasu okresu gorączki złota/ropy, ale pod rosyjskimi barwami. Do tego czarujący Hasym, bakinski bandyta-goczi, nowy pomocnik Fandorina w jego zmaganiach z kolejnym mistrzem półświatka przestępczo-rewolucyjnego.

Dla tych którzy dotrwali z moją "opinią" do końca, zdradzę kolejną małą tajemnicę o Akuninie i Fandorinie – w 2018 roku planowane jest wydanie kolejnego, tym razem już całkowicie zamykającego cykl, tomu o przygodach detektywa Erasta Fandorina.

Nie wierzę! Fandorin jako nieśmiertelny! Czyżbym padł ofiara oszustwa „na Akunina”?!

Kolejna warta uwagi książka w cyklu o wielkim detektywie, rosyjskim odpowiedniku Sherlocka Holmesa. Ogólnie rzecz ujmując fabuła jest przewidywalna i powtarza się z książki na książkę. Natomiast obecny jest tez specyficzny styl Akunina – kultura języka, skupienie się na historycznych...