Krótka a jakże nielekka rozprawa filozoficzna zza wschodniej granicy. Ilu znamy pisarzy białoruskich, nie licząc może jednej noblistki? Co wiemy o tworzeniu się świadomości narodu młodego i nie oddychającego jeszcze przecież pełną piersią? Babkou jest pisarzem tak w Polsce nieznanym, że nawet opis na Lubimy Czytać ma błędny!

Nie będę ukrywać, że książka jest trudna, na filozofii nie znam się tak bardzo, że oceniać nie wypada, nie można i nie podejmuję się. Są fragmenty porywające, są piękne literacko i są jakieś dziwne, przefilozofowane motta. Bije jednak z tego tekstu miłość do ojczyzny i wszechogarniająca tęsknota – za samookreśleniem, ugruntowaniem, zakorzenieniem, za uwolnieniem i odbudowaniem wreszcie widma-miasta, widma-kraju, widma-narodu. A w polskiej czytelniczce pozostawia pełną zdziwienia konkluzję – JAK ŁATWO BYĆ POLAKIEM!!!

Jeśli macie ochotę sięgnąć po Mińsk-widmo w mniej ekstremalnym wydaniu, przetłumaczono też powieść "Adam Kłakocki i jego cienie" tegoż autora. Postmodernizm, groteska, konwencja snu, zabawa stylem, słowem, czytelnikiem a to wszystko przesiąknięte tą samą tęsknotą za wybudzeniem, okraszone poczuciem humoru, doprawione metafizycznym przepisem na tequilę.

Wydanie papierowe ekskluzywne, ministerialnie dotowane, sprzedawane za całe 5,90 ;)

Książka przeczytana w ramach akcji czytelniczej: #Panda3Challenge

Krótka a jakże nielekka rozprawa filozoficzna zza wschodniej granicy. Ilu znamy pisarzy białoruskich, nie licząc może jednej noblistki? Co wiemy o tworzeniu się świadomości narodu młodego i nie oddychającego jeszcze przecież pełną piersią? Babkou jest pisarzem tak w Polsce nieznanym, że nawet opis na Lubimy Czytać ma błędny!

Nie będę ukrywać, że książka jest trudna, na...