Czytałam opinie, że nie jest to literatura wysokich lotów. A wiecie, co ja na ten temat sądzę...? Jeśli książka mnie wzrusza, jeśli wiem, że pozostanie w moim sercu na zawsze, to naprawdę mało mnie obchodzi, czy to są wysokie czy niskie loty.
Kot Bob wraz ze swoim Jamesem trafili prosto do mojego serca. To oczywiście nie jest pierwszy raz (i z pewnością nie ostatni!) kiedy zwierzak ratuje człowieka. Widziałam to wielokrotnie, znam to z autopsji... Oto jesteśmy w czarnej dziurze, przeżyliśmy traumę i nagle w naszym życiu pojawia się futrzak. Teoretycznie to zły czas, nie mamy na zwierzaka ani siły ani ochoty. Ale jakże często ten zwierzak właśnie wyprowadza nas z tej czarnej dziury na światło słoneczne! Kiedy pies szczekaniem a kot miauczeniem dopominają się o miskę z żarciem, kiedy pchają się nam na kolana upominając się o pieszczoty, kiedy przytulają się "mówiąc", że jesteśmy dla nich ważni, to człowiek chcąc nie chcąc musi czarną dziurę opuścić i zająć się tym wdzięcznym, niczemu niewinnym stworzeniem. A stąd już coraz bliżej do światła i coraz dalej od ciemności.
Książkę polecam bardzo. Jest piękna, mądra i wzruszająca. Napisana prostym, niewyszukanym językiem, ale na tym ten polega jej urok. Jest do bólu szczera, cudowna w swym przekazie.

Czytałam opinie, że nie jest to literatura wysokich lotów. A wiecie, co ja na ten temat sądzę...? Jeśli książka mnie wzrusza, jeśli wiem, że pozostanie w moim sercu na zawsze, to naprawdę mało mnie obchodzi, czy to są wysokie czy niskie loty.
Kot Bob wraz ze swoim Jamesem trafili prosto do mojego serca. To oczywiście nie jest pierwszy raz (i z pewnością nie ostatni!) kiedy...