Ciąg dalszy przygód prywatnej detektyw, byłej policjantki Vicki Nelson, byłego partnera z wydziału i nie tylko, Mike'a Celluciego, a także nieślubnego syna Henryka VIII, wampira Henry'ego. Tym razem muszą rozwiązać zagadkę kilku trupów w muzeum i wampirzych halucynacji.

Przez pierwsze 200 stron czytanie szło mi jak po grudzie, do czego zapewne przyczynił się Główny Zły tego tomu. Zwyczajnie, jak przeczytałam o sarkofagu, to na dzień dobry miałam dość. Zrozumiałam wilkołaki, choć ubodło mnie trochę to, jak zostały przez autorkę opisane. Ale obecna sytuacja już mnie przerosła.
Sama historia nie była zła, szukanie winowajcy, sploty wydarzeń i interakcje bohaterów nadal na stałym poziomie, który oscyluje dość wysoko. Za połową czytanie ruszyło już pełną parą; nie czułam się jak uczennica, która powinna zacząć wkuwać fizykę, a zajmuje się wszystkim, tylko nie tym. Zabrnęłam do końca i poczułam niedosyt. Bo skoro przeczytałam trzy, zabrałabym się za resztę, bo ciekawiły mnie losy Vicki, Mike'a i Henry'ego, jednak z tego, co widziałam, wydawnictwo zawiesiło tłumaczenie i druk pozostałych trzech tomów. Szkoda. Może kiedyś to wznowią?

Ciąg dalszy przygód prywatnej detektyw, byłej policjantki Vicki Nelson, byłego partnera z wydziału i nie tylko, Mike'a Celluciego, a także nieślubnego syna Henryka VIII, wampira Henry'ego. Tym razem muszą rozwiązać zagadkę kilku trupów w muzeum i wampirzych halucynacji.

Przez pierwsze 200 stron czytanie szło mi jak po grudzie, do czego zapewne przyczynił się Główny Zły...