Tytuł może wprowadzać potencjalnych czytelników w błąd, sugeruje przecież, że autor skupi się wyłącznie na owych 11 dniach. Wydawało mi się, jeszcze przed lekturą, że skoro czytałam „Autobiografię” Christie i znam trochę jej twórczość, to autor nie będzie w stanie mnie niczym specjalnym zaskoczyć. Nic bardziej mylnego. „Autobiografia” w świetle informacji z książki Jared`a. Cade okazała się szalenie wybiórczą, pozycją, na dodatek pomijającą bardzo ważne fakty z życia. Książkę czyta się wręcz świetnie.
Autor opowiada praktycznie o całym życiu pisarki, a owe 11 dni są wyeksponowane w tytule z tego względu, że uznał je za bardzo ważne i dla późniejszego życia i dla twórczości. Mowa jest o 11 dniach, kiedy to w 1926r. pisarka zniknęła bez śladu, a w kraju trwały zakrojone na szeroką skalę i barwnie opisywane w mediach poszukiwania.

A co do konkretów, okazało się, że życie pisarki wcale nie było tak szczęśliwe, jak wynikało to z „Autobiografii. ”Drugie małżeństwo, z Maxem Mallowanem, młodszym o 14 lat, było szczęśliwe, tylko przez lat kilka, małżonek bowiem zaczął zdradzać żonę ze studentkami, a potem nawiązał trwały romans już z jedną wybranką, która na dodatek bywała często w domu państwa Christie. Max żył niczym bigamista, a Agata jak sam autor to określił, w czymś w rodzaju trójkąta. Wiedziała o romansie, każdy wiedział, ale nie mogła znieść myśli, że mogłaby zostać porzucona po raz drugi, o porzuceniu męża zaś najprawdopodobniej nie myślała w ogóle. Nie można wykluczyć, że Max ożenił się z nią dla pieniędzy tylko i wyłącznie, tak chociażby uważała jej przyjaciółka, niemal całe życie był utrzymankiem Agaty. Miał pracę jako archeolog, ale też nie wiadomo, czy gdyby nie stały za nim pieniądze Agaty i możliwość finansowania wyjazdów na wykopaliska i w ogóle wykopalisk jako całości, czy dostałby taką pracę i takie propozycje. I wielce jest prawdopodobne, że Max mógł mieć romans z córką Agaty. Agata z nerwów z powodu tej sytuacji dostała łuszczycy, z którą borykała się do końca życia. Trudno jest mi wyobrazić sobie kobietę we współczesnych czasach, która mogłaby tolerować coś takiego. Teraz z pewnością jest łatwiej, kobiety w wieku 50 lat i więcej rozwodzą się i wychodzą ponownie za mąż, rozwód czy zdrada nie są stygmatyzacją. Może ona uznała, że po ewentualnym pozbyciu się Maxa, z racji wieku, już nigdy nie wyjdzie za mąż… I może przez to nie zdecydowała się na ten krok…Może z racji wiktoriańskiego wychowania w ogóle nie rozważała takiego wariantu… A może zadecydowały względy religijne, była głęboko wierząca… Autor opisując te kwestie nie goni za sensacją, stara się sięgnąć głęboko, poznać motywy, skutki itp.

Z bardziej budujących kwestii, to okazało się, że jedną z najbliższych osób dla Agaty była jej przyjaciółka, Nan, z którą zbudowały trwałą, szczerą przyjaźń na całe życie. I równie bliskim dla pisarki był jej pies, którego kochała, jak człowieka.
Myślę że książka ta może zainteresować nie tylko wielbicieli twórczości A. Christie. Można ją też potraktować jako opowieść o osobie, która niemal całe życie nie potrafi uporać się z traumą po zdradzie i porzuceniu, mimo dobrego zdrowia, przyjaciół, bogactwa , samodzielności i spełnienia na wszystkich niemal polach, nie potrafi stać się tak naprawdę szczęśliwa.

całość http://powrot-do-krainy-ksiazki.blogspot.com/2017/06/jared-cade-agatha-christie-i-jedenascie.html

Tytuł może wprowadzać potencjalnych czytelników w błąd, sugeruje przecież, że autor skupi się wyłącznie na owych 11 dniach. Wydawało mi się, jeszcze przed lekturą, że skoro czytałam „Autobiografię” Christie i znam trochę jej twórczość, to autor nie będzie w stanie mnie niczym specjalnym zaskoczyć. Nic bardziej mylnego. „Autobiografia” w świetle informacji z książki...