Chociaż zawsze chętnie rozmawiam o książkach i filmach nie przepadam za pisaniem recenzji co wyraźnie widać patrząc na inne pozycje które dodałem na tym portalu. Jeśli w ogóle decyduję się coś napisać jest to przeważnie zaledwie kilka zdań napisanych raczej z przymusu bo uznałem, że po prostu nie wypada zostawić pustego miejsca w rubryce moja opinia, a byłem akurat w takim nastroju, że się tym przejąłem. Są jednak takie książki których nie można tak po prostu odhaczyć jako przeczytanie, podać swoją ocenę i nie dodać nic więcej. Dla mnie taką książką jest Zielona Mila i choćby dlatego zasługuje w moim osobistym rankingu na 10 gwiazdek. Od samego początku wiedziałem, że książka mi się spodoba, nie chodziło tylko o autora którego nazwisko na okładce jest wszystkim co muszę wiedzieć by chcieć przeczytać daną książkę. Jak wiele z książek Kinga Zielona Mila została zekranizowana, należy ona do moich ulubionych filmów jednym z tych które oglądało się kilka razy a i tak z ochotą obejrzy się go jeszcze raz, co nawiasem mówiąc pewnie w kurtce zrobię. Tak wiem oglądanie ekranizacji przed przeczytaniem książki to zbrodnia, jak najbardziej zgadzam się z tym stwierdzeniem. Na swoją obronę muszę jednak dodać, iż gdy po raz pierwszy oglądałem ten film nie wiedziałem nawet, że jest ekranizacją, a nazwisko Kinga nic dla mnie nie znaczyło, poza tym poniosłem już karę za ten występek. Pytacie jaką? Przecież się domyślacie, prawda? Nie można właściwie przeżyć książki jeśli zna się jej fabułę, potworna śmierć Delacroixa nie wywiera takiego wrażenia gdy jest się na nią przygotowanym, podobnie nocny wypad do domu dyrektora nie jest tak ekscytujący gdy wie się czym się skończy. Mimo to książka bardzo mi się podobała, a wrażenia jakie wywarł na mnie kulminacyjny moment, którym oczywiście jest egzekucja Johna Coffeya nie zapomnę do końca życia. Ta egzekucja to chyba najlepsza scena jaką w życiu czytałem, choć może, tylko może przesadzam pod wpływem emocji które jeszcze całkiem ze mnie nie opadły. W mojej opinii książka to istny majstersztyk, autor przez cały czas stopniowo przygotowuje nas na szczytowy moment który jak już wspomniałem jest smutny, niesprawiedliwy, wycinający łzy z oczu, ale przede wszystkim wspaniały. Co najważniejsze stanowi on integralną część historii, egzekucja Coffeya wyrwana z konspektu prawdopodobnie obeszła by mnie tyle co dużo wcześniejsza egzekucja Wodza, ba gdybym wiedział tylko za co go skazano mogłaby mnie wręcz ucieszyć, bo czyż istnieje potworniejsza zbrodnia niż zgwałcenie i zakatowanie dwóch małych dziewczynek?

Chociaż zawsze chętnie rozmawiam o książkach i filmach nie przepadam za pisaniem recenzji co wyraźnie widać patrząc na inne pozycje które dodałem na tym portalu. Jeśli w ogóle decyduję się coś napisać jest to przeważnie zaledwie kilka zdań napisanych raczej z przymusu bo uznałem, że po prostu nie wypada zostawić pustego miejsca w rubryce moja opinia, a byłem akurat w takim...