Kolejną część o mieszkańcach Idy i ich gościach przeczytałam również bez przykrości. Zgadzam się z tymi czytelnikami, którzy zauważyli,że nie fabuła jest tutaj najistotniejsza. Rzeczywiście, mocną stroną tej książki jest nastrój - wywoływany podczas lektury przez niemal namacalne wrażenie widzenia kolorów i czucia zapachów. Jako niepoprawnej romantyczce odpowiada mi ten obraz pełen róż, mgieł, opisów poranków, wieczorów, szalejących burz - a nade wszystko pięknych wnętrz. Jedynym, co jednak nieco mnie irytowało, to -moim zdaniem- nadużywanie przez bohaterów cytatów z literatury. Osobiście też bardzo lubię otaczać się ludźmi inteligentnymi, wykształconymi i oczytanymi- sprawia mi też wielką frajdę przysłuchiwanie się tym, którzy wiedzą dużo więcej ode mnie - ale jakoś nie miałam do tej pory okazji spotkać takich, którzy dosłownie "jak z rękawa" sypią cytatami- i w książce wydało mi się to nienaturalne, bo przesadzone.
Jednak z ochotą sięgnę po trzeci tom serii, aby dowiedzieć się, co jeszcze może wydarzyć się w tym magicznym zakątku.

Kolejną część o mieszkańcach Idy i ich gościach przeczytałam również bez przykrości. Zgadzam się z tymi czytelnikami, którzy zauważyli,że nie fabuła jest tutaj najistotniejsza. Rzeczywiście, mocną stroną tej książki jest nastrój - wywoływany podczas lektury przez niemal namacalne wrażenie widzenia kolorów i czucia zapachów. Jako niepoprawnej romantyczce odpowiada mi ten...