Przeczytałem tę krótka powieść. Książka opowiada o Raf... ale może bez nazwisk. Para on się najstarszym zawodem świata, czyli złodziejstwem. Nie jest jakimś zwykłym złodziejem, jest profesjonalistą w każdym calu. Za podstawę uważa planowanie i nie dąży do celu po "trupach". Potrafi zrezygnować z zysku, widząc najmniejsze oznaki zagrożenia. Bardzo ceni sobie wolność. Wszystko, co dobre, jednak kiedyś się kończy. Przychodzi ten raz, po którym świat wywraca się do góry nogami. Wtedy bohater może powiedzieć, że jego imię to "kłopot".
Zagłębiając się w książkę, coraz bardziej otwierałem oczy ze zdumienia. Myślałem, że taka historia nie ma prawa się wydarzyć. Jednak dochodziłem do wniosku, że w naszym dziwnym kraju, możliwe jest wszystko i chyba nic nikogo już nie dziwi. Ocenę pozostawiam każdemu z Was. Dla mnie było to, jakbym oglądał film, w którym już chyba zdarzyło się tyle, że nie jesteśmy w stanie sobie więcej wyobrazić. Jednak Jacek Skowroński ma bardzo bujną wyobraźnie i zaskakuje, przynajmniej mnie.
Do ciekawych aspektów powieści należy narracja, która w tym przypadku jest pierwszoosobowa. Szybko przypadła mi do gustu, kiedy wczytywałem się w kolejne przemyślenia człowieka o takim "brudnym" fachu. Pomimo tego, że nikt nie "kocha" złodziei, wiadomo dlaczego, tego jesteśmy w stanie polubić. Bo on jest pozytywny.
Za pozytywny uważam też debiut, którym jest ta powieść. Poczekam na kolejną książkę Jacka Skowrońskiego, mam tylko jedno życzenie. Niech będzie grubsza, zapewni więcej rozrywki.

Przeczytałem tę krótka powieść. Książka opowiada o Raf... ale może bez nazwisk. Para on się najstarszym zawodem świata, czyli złodziejstwem. Nie jest jakimś zwykłym złodziejem, jest profesjonalistą w każdym calu. Za podstawę uważa planowanie i nie dąży do celu po "trupach". Potrafi zrezygnować z zysku, widząc najmniejsze oznaki zagrożenia. Bardzo ceni sobie wolność....