Opowieść w dużej mierze inspirowana kryzysem kubańskim. Jednak autor na tyle dobrze zna realia Rosji, że jego fantazja zaczyna się realizować w czerwcu 2023 roku. Warto przeczytać.

Opowieść w dużej mierze inspirowana kryzysem kubańskim. Jednak autor na tyle dobrze zna realia Rosji, że jego fantazja zaczyna się realizować w czerwcu 2023 roku. Warto przeczytać.

„Doktryna Wolffa” to niestety ostatnie spotkanie z bohaterami serii „Stalowa kurtyna”.

Książka opowiada o światowym konflikcie wojennym między Stanami Zjednoczonymi, a Rosją. Są też znani wcześniej bohaterowie: kapitan Andrzej Wirski, tajne służby Stanów Zjednoczonych i Rosji oraz najważniejsi politycy tych państw. „Doktrynę Wolffa” świetnie się czyta, jest ciekawa historia, emocje i jeszcze zakończenie powieści – znakomicie wymyślone, po prostu majstersztyk.

Wladimir Wolff, to pseudonim polskiego historyka, napisał znakomitą serię „Stalowa kurtyna” składającą się z 6 książek. Znakomity pomysł na fabułę oraz ogromna wiedza z dziedziny militariów, to niewątpliwe zalety powieści z kapitanem Andrzejem Wirskim. Opisane wydarzenia są fikcyjne, ale są jednocześnie tak wymyślone, że czytelnik ma wrażenie, że to naprawdę mogłoby się wydarzyć. Te książki, to gotowe scenariusze filmowe na świetnie thrillery szpiegowskie. Jeśli ktoś lubi czytać tego typu książki, to szczerze polecam całą serię.

„Doktryna Wolffa” to niestety ostatnie spotkanie z bohaterami serii „Stalowa kurtyna”.

Książka opowiada o światowym konflikcie wojennym między Stanami Zjednoczonymi, a Rosją. Są też znani wcześniej bohaterowie: kapitan Andrzej Wirski, tajne służby Stanów Zjednoczonych i Rosji oraz najważniejsi politycy tych państw. „Doktrynę Wolffa” świetnie się czyta, jest ciekawa...

Ostatnia część serii Stalowa Kurtyna. Przeplatają się tu losy Andrzeja, który odbywa podróż z Petersburga do Moskwy. Jednocześnie śledzimy trasę Wojsk Koalicji w drodze do Moskwy. Książka dobrze napisana, akcja często porywa czytelnika. Ciekawe zakończenie związane z metrem.

Ostatnia część serii Stalowa Kurtyna. Przeplatają się tu losy Andrzeja, który odbywa podróż z Petersburga do Moskwy. Jednocześnie śledzimy trasę Wojsk Koalicji w drodze do Moskwy. Książka dobrze napisana, akcja często porywa czytelnika. Ciekawe zakończenie związane z metrem.

"Doktryna Wolffa" przeczytana. Ostatni tom zakończył serię i tak kończy się moja przygoda z cyklem "Stalowa kurtyna" i jego bohaterami. Muszę przyznać, że już czuję pewien żal i niedosyt pomimo tego, że cały cykl liczy aż sześć części. Przedstawione zawirowania polityczne przyprawiały mnie niejednokrotnie o zawrót głowy, ale spora dawka akcji była skutecznym lekarstwem. W końcu to kawał porządnego, militarnego political fiction.

"Doktryna" jest bezpośrednią kontynuacją wydarzeń z tomu piątego. Nasze pancerne zagony wdzierają się coraz głębiej w terytorium Rosji, która rozsypuje się od środka wskutek różnych problemów wewnętrznych. Wirski ląduje w samym sercu, Moskwie, która przygotowuje się na ostateczne uderzenie.

Akcji w tej części nie brakuje, polityki również. Tak jak w całym cyklu. Jednak miałem wrażenie, że ten tom był pisany trochę naprędce. Jakby autor szybko chciał już pokończyć wątki i zamknąć całą serię. Końcówka trochę mnie rozczarowała. Nie żebym liczył na jakiś mega happy end, ale po tym, co się działo przez cały cykl liczyłem na jakieś lepsze zakończenie. Motyw z pociągiem pod koniec wydaje mi się naciągany. Zbyt duży zbieg okoliczności. Kilka wątków zostało niedokończonych, a szkoda. Jednak akcja trzyma poziom poprzednich tomów, a w trakcie czytania całej serii świetnie się bawiłem.

Pozwolę sobie na mały ranking. W kolejności najbardziej podobała mi się:

1. Czerwona apokalipsa
2. Piaski armagedonu
3. Horyzont zdarzeń
4. Doktryna Wolffa
5. Północny sztorm
6. Stalowa kurtyna

Cały cykl oceniam bardzo dobrze. Pozostaje sięgnąć po kolejną serię autora. A jak zakończyła się ta wielka wojna? Przekonajcie się sami.

"Doktryna Wolffa" przeczytana. Ostatni tom zakończył serię i tak kończy się moja przygoda z cyklem "Stalowa kurtyna" i jego bohaterami. Muszę przyznać, że już czuję pewien żal i niedosyt pomimo tego, że cały cykl liczy aż sześć części. Przedstawione zawirowania polityczne przyprawiały mnie niejednokrotnie o zawrót głowy, ale spora dawka akcji była skutecznym lekarstwem. W...

Rozumiem,kompleksy Polaków,dopiec Ruskim.
Ale,Rosja jako.Słabe państwo,które nie umie się bronić.
Jakoś tak,to pokręcone.

Rozumiem,kompleksy Polaków,dopiec Ruskim.
Ale,Rosja jako.Słabe państwo,które nie umie się bronić.
Jakoś tak,to pokręcone.

Tom kończący serię. Dość dobrze napisana, choć trochę naiwna. Sprawiedliwe USA kontra zła Rosja. Zwycięskie ( dla nas ) bitwy i rozkład Rosji. Może być.
Daję bdb jedynie jako klasyfikację w tego typu literaturze. Nie należy spodziewać się głębokich przemyśleń, itp.

Tom kończący serię. Dość dobrze napisana, choć trochę naiwna. Sprawiedliwe USA kontra zła Rosja. Zwycięskie ( dla nas ) bitwy i rozkład Rosji. Może być.
Daję bdb jedynie jako klasyfikację w tego typu literaturze. Nie należy spodziewać się głębokich przemyśleń, itp.

Ostatnia pozycja z udanego cyklu Stalowa Kurtyna. Książka bardzo dobra, a sam koniec serii mógł się inaczej potoczyć, no ale to już twórczość autora.

Ostatnia pozycja z udanego cyklu Stalowa Kurtyna. Książka bardzo dobra, a sam koniec serii mógł się inaczej potoczyć, no ale to już twórczość autora.

Dziecinna infantylna książka, ja wiem że to S-F militarny thriller ale jakiś umiar autor powinien zachować i realia współczesnego świata. Autor to jakiś fanatyczny zaciekły rusofob szczególnie pałający nienawiścią do Putina, obecnego prezydenta Rosji którego uważa za totalnego idiotę. Polscy rekruci jadą na darowanych Abramsach na których nie przeszli prawie żadnego szkolenia i nacierają na Moskwę, lotnictwo USA i koalicji krajów NATO bombarduje sobie rosyjskie instalacje ze strategiczną i taktyczną bronią jądrową i nie wywołuje to żadnych konsekwencji odwetu atomowego, który po czymś takim byłby pewny i nieunikniony. Ruscy tracą wszystkie okręty z bronią jądrową z których żaden nie wystrzeliwuje ani jednej rakiety co w przypadku ataku lądowego na Rosję byłoby znowu nieuniknione a zatopienie nosiciela rakiet balistycznych w realnym świecie jest niezwykle trudne. Polscy agenci w kilku chłopa gonią po Moskwie przygotowując pucz. Większość opisów walk autor nieudolnie przepisał z książek T.Clancyego, który mimo wszystko miał dobrych doradców wojskowych nie pisał takich bzdur. Widać że autor tych książek nie ma żadnego pojęcia o współczesnej taktyce oddziałów pancernych i sił specjalnych. A Putin? Siedzi na Kremlu i zawija w sreberka. Ta książka to jedna wielka dziecinada. Dzisiaj każdy taki atak na Rosję to III Wojna Światowa, tym razem atomowa. To byłby koniec cywilizacji ludzkiej jaką teraz mamy.

Dziecinna infantylna książka, ja wiem że to S-F militarny thriller ale jakiś umiar autor powinien zachować i realia współczesnego świata. Autor to jakiś fanatyczny zaciekły rusofob szczególnie pałający nienawiścią do Putina, obecnego prezydenta Rosji którego uważa za totalnego idiotę. Polscy rekruci jadą na darowanych Abramsach na których nie przeszli prawie żadnego...

Uwaga spojlery.
Przeczytałem całą sagę o Wirskim. Szczerze powiedziawszy spodziewałem się więcej po ostatnim tomie. Wiele wątków zostało niedokończonych, co stało sie z Nortonem, co z Ashley i Craigiem, co z Manicką i Maciejewskim, co z żołnierzami z Alaski, jak potoczyły sie losy Rosji i przede wszystkim Polski? Śmierć Wirskiego była przeze mnie spodziewana i nie było zaskoczenia, typowy schemat: mam dość, kończę z tym, jeszcze tylko ta ostatnia sprawa. Wiele luźnych wątków, które autor zostawił bez zamknięcia bardzo irytują. Do Toma Clancy'ego brakuje wiele, oj wiele.

Uwaga spojlery.
Przeczytałem całą sagę o Wirskim. Szczerze powiedziawszy spodziewałem się więcej po ostatnim tomie. Wiele wątków zostało niedokończonych, co stało sie z Nortonem, co z Ashley i Craigiem, co z Manicką i Maciejewskim, co z żołnierzami z Alaski, jak potoczyły sie losy Rosji i przede wszystkim Polski? Śmierć Wirskiego była przeze mnie spodziewana i nie było...

No i wjechaliśmy do Moskwy... Leopardami i Abramsami. Da się? No da się! ;)))

No i wjechaliśmy do Moskwy... Leopardami i Abramsami. Da się? No da się! ;)))