Pierwsza moja styczność z tego typu literaturą. Bardzo z resztą, w moim mniemaniu udana.

Bo co ta za literatura! Czapki z głów dla autora, wpierw za prace i zaangażowanie, bo jest to powieść sklecona fenomenalnie, z taką głębią i różnością, że przez myśl nie przechodzi nam negowanie tego co opisuje nam autor. A jest to wyczyn, biorą pod uwagę taką ilości wątków, które świetnie ze sobą współgrają, i wzajemnie zazębiają tworząc jeden, bardzo skomplikowany, a przez to głęboki i wiarygodny, obraz działań zbrojnych.

Powieść pokazuje nam konflikt praktycznie z każdej strony. Mamy tutaj wywiad Polski, Izraelski, i Brytyjski, gdzie każdy ma jakieś swoje zdanie. Inaczej na ten konflikt patrzy z perspektywy swojej "kuchni", swojego interesu.

Mamy opis działań różnej maści agentów którzy jawią się gdzieś w polu, dokładają swoje grosze do sytuacji, i przez myśl nam nawet nie przechodzi, że nie są to postacie ze skóry i kości, bo są po prostu realistycznie napisane, i ich miejsce ma jakiś sens, w tej całej machinie. A to handlują bronią i informacjami. A to przerzucają wojowników za wiarę przez granicę i przekupują przewodników. W końcu biorą udział w akcjach dywersyjnych i działaniach zbrojnych.

No i tutaj mamy ten "najniższy poziom", który również nie pozostawia nic do zarzutu. Opis typowych akcji i codzienności kontyngentu polskiego, i jak to się w afganie żyje. Sceny batalistyczne, opisy walk, strzelanin, zasadzek, przez które nie można się nudzić. Jest to wszakże codzienność tego regionu, która dla nas jest wielce niecodzienna.

Wszystko jest tu po coś. Ma sens, i wzajemnie na siebie oddziałuje. W jakiś sposób się zazębia, i pokazuje że ten konflikt, z naszego punktu widzenia płaski i bezsensowny, to starcie półświatka, religii i polityki, wywiadu i w zasadzie połowy świata, tworząc naprawdę przekonującą głębie ze swoką własną barwą. Tutaj znajduje się też wytłumaczenie, czemu ciągle giną tam ludzie.

Ale niestety, jest tutaj jeden mankament. Cena, za tego typu konstrukcję, którą musi ponieść czytelnik.

W książce łatwo się pogubić. Zakładka i jakaś kartka z zapisanym kto, gdzie, kiedy kogo, wydaje mi się obowiązkiem. Do tego w książkę trzeba się zaangażować. Nie wyobrażam sobie zostawienia tego i powrotu, po tygodniu, bo wszystko poprzesuwa się jak piaski po Afganistanie.

Warto. Nawet jeżeli ktoś ma inne zdanie, na temat naszej tam obecności. Tutaj ocena przypada dla czytelnika, i zgadzam się z autorem, że każdy musi sobie to ocenić sam.

Pierwsza moja styczność z tego typu literaturą. Bardzo z resztą, w moim mniemaniu udana.

Bo co ta za literatura! Czapki z głów dla autora, wpierw za prace i zaangażowanie, bo jest to powieść sklecona fenomenalnie, z taką głębią i różnością, że przez myśl nie przechodzi nam negowanie tego co opisuje nam autor. A jest to wyczyn, biorą pod uwagę taką ilości wątków, które...

Dobra,wojenna opowieść,której elementy będą do mnie wracać,kiedy wezmę ją do ręki.

Dobra,wojenna opowieść,której elementy będą do mnie wracać,kiedy wezmę ją do ręki.

Początek 2004 roku to czas, kiedy w Iraku robiło się coraz bardziej niebezpiecznie, a sytuacja stawała się mocno niestabilna. Wzrastała niechęć wobec Amerykanów i wojsk koalicyjnych. Wewnętrzne walki między różnymi organizacjami nie poprawiały panującej atmosfery. Wojna domowa mogła wybuchnąć w każdej chwili. Armia Mahdiego tylko czeka na odpowiedni moment. Rewolucja wisi w powietrzu. W takich warunkach ma działać II zmiana PKW "przygotowana" do działań stabilizacyjnych, nie wojennych.

Tytułowa "Rebelia" bardziej szczegółowo przybliża nam panującą wtedy sytuację. Marcin Gawęda kolejny raz bardzo rzetelnie podszedł do tematu. Autentyczne wydarzenia (objęte krótkim komentarzem) są umiejętnie połączone z fikcją. W porównaniu do "Kaukaskiego Epicentrum", druga powieść ma jeszcze więcej wątków. Pierwsza część to w zasadzie niepowiązane ze sobą sytuacje i zadania wykonywane przez różne jednostki kontyngentu (konwoje, patrole, checkpointy). Możemy zobaczyć jak wyglądało życie i problemy polskich żołnierzy. Druga część to stopniowa kulminacja poprzednich wydarzeń, która zmierza do finału. Gdzieś pomiędzy zarysowuje się główny wątek przybliżający nam postać Rafała Kroplowskiego, oficera wywiadu, który pojawiał się już w "Kaukaskim Epicentrum".

Przedstawienie fabuły z kilku perspektyw jest tutaj dużym plusem. Dzięki temu możemy szerzej poznać sytuację panującą w Iraku jak i nastroje różnych grup społecznych. A te są naprawdę różne (od irackich policjantów przez zwykłych obywateli na bojownikach kończąc).

Autor przedstawia nam również, jak bardzo źle nasi żołnierze byli przygotowani pod względem wyposażenia (m.in. słabo opancerzone Honkery). Poruszony jest problem tzw. "plecaków", którzy dostali się po znajomości i nie wystawiają nosa poza mury bazy (o wyjazdach na patrol nie wspominając). Wreszcie zwykłe problemy rodzinne żołnierzy na misjach też nie będą pominięte.

Dzięki "Rebelii" możemy choć trochę zobaczyć, jak wyglądało codzienne życie na misjach. Sławna obrona City Hall przez polskich i bułgarskich żołnierzy to tylko jeden z wielu ciekawych wątków przedstawionych w powieści. Na pierwszy plan wysuwają się żołnierze wojsk specjalnych. Mamy akcję, intrygę, ciekawych bohaterów, historyczne wydarzenia i sporo militariów. Dla mnie rewelacja. Jest to kawał porządnej wojennej literatury.

Początek 2004 roku to czas, kiedy w Iraku robiło się coraz bardziej niebezpiecznie, a sytuacja stawała się mocno niestabilna. Wzrastała niechęć wobec Amerykanów i wojsk koalicyjnych. Wewnętrzne walki między różnymi organizacjami nie poprawiały panującej atmosfery. Wojna domowa mogła wybuchnąć w każdej chwili. Armia Mahdiego tylko czeka na odpowiedni moment. Rewolucja wisi...

Całkiem sprawnie napisana wojenna powieść.

Całkiem sprawnie napisana wojenna powieść.

Moja recenzja pod linkiem --> http://trzynasty-schron.net/ie_ksiazki_rebelia.htm

Moja recenzja pod linkiem --> http://trzynasty-schron.net/ie_ksiazki_rebelia.htm

Nie daję oceny 8 czy 9 z kilku błahych powodów. Autor miejscami robi przeskoki pomiędzy rozwiniętymi akcjami w taki sposób, że łatwo się pogubić i zmęczyć czytaniem. Ponadto autor nie mógł się zdecydować czy uran jest zubożony czy wzbogacony, co kilka stron kiedy pojawiał się w fabule uran, zmieniał on swoje właściwości. Lecz to są drobnostki. Jest znacznie więcej plusów. Dobrze połączona fikcja z faktami, stworzona fabuła, wątki militarne, polityczne i szpiegowskie. Polecam gorąco choć Kaukaskie epicentrum, moim zdaniem jest lepsze.

Nie daję oceny 8 czy 9 z kilku błahych powodów. Autor miejscami robi przeskoki pomiędzy rozwiniętymi akcjami w taki sposób, że łatwo się pogubić i zmęczyć czytaniem. Ponadto autor nie mógł się zdecydować czy uran jest zubożony czy wzbogacony, co kilka stron kiedy pojawiał się w fabule uran, zmieniał on swoje właściwości. Lecz to są drobnostki. Jest znacznie więcej plusów....

Świetna książka dla fanów wojny a w szczególności Polskiej misji w Iraku.
To właśnie te wydarzenia opisuje ta pozycja. Książka napisana bardzo dobrze, tak że niemal czuć w zębach piasek Irackich pustyni i słychać strzały oraz wybuchy ciasnych uliczkach Kabulu.
Ogólnie dla fanów gatunku pozycja obowiązkowa. Kto czytał i polubił pierwszą książkę autora Kaukaskie Epicentrum również i z tej pozycji powinien być zadowolony.

Świetna książka dla fanów wojny a w szczególności Polskiej misji w Iraku.
To właśnie te wydarzenia opisuje ta pozycja. Książka napisana bardzo dobrze, tak że niemal czuć w zębach piasek Irackich pustyni i słychać strzały oraz wybuchy ciasnych uliczkach Kabulu.
Ogólnie dla fanów gatunku pozycja obowiązkowa. Kto czytał i polubił pierwszą książkę autora Kaukaskie Epicentrum...

Marcin Gawęda po raz kolejny pokazał, że perfekcyjnie umie poruszać się w tematach związanych z militariami i działaniami wojskowymi. „Rebelia” to perfekcyjnie przedstawiona i drobiazgowo dopracowana w szczegółach mieszana fikcji i faktów związanych z Polską misja pokojową w Iraku.
Autor po raz kolejny zabiera czytelnika w świat kipiącego testosteronem pola walki. W swojej wielowątkowej opowieści pozwala nam spojrzeć na pole walki z punktu widzenia obu walczących ze sobą stron. Czytelnik ma możliwość poznać punkt widzenia i motywy działania poszczególnych postaci. Gawęda stara się ukazać samych bohaterów jak i kierujące nimi motywy w sposób obiektywny, nie oceniając ich i nie klasyfikując jako pozytywnych bądź negatywnych „aktorów”.
W książce znajduje się wiele opisów technicznych broni i sprzętu, są one jednak dozowane w ilości która nie zaciemnia obrazu całości i nie przytłacza przeciętnego czytelnika nie będącego fanem opisów technicznych.

Gorąco polecam wszystkim miłośnikom książek z gatunku War Book

Marcin Gawęda po raz kolejny pokazał, że perfekcyjnie umie poruszać się w tematach związanych z militariami i działaniami wojskowymi. „Rebelia” to perfekcyjnie przedstawiona i drobiazgowo dopracowana w szczegółach mieszana fikcji i faktów związanych z Polską misja pokojową w Iraku.
Autor po raz kolejny zabiera czytelnika w świat kipiącego testosteronem pola walki. W swojej...

Z przykrością muszę stwierdzić, że długo męczyłem tę książkę. Pierwsza połowa "Rebelii" zupełnie mnie nie pochłonęła. Co prawda lubię wielowątkowe powieści osadzone w klimatach wojennych, zwłaszcza na Bliskim Wschodzie, jednakże w tej książce akcja rozwijana była zbyt długo, co rzutowało na monotonię pierwszych rozdziałów. Dopiero mniej więcej od połowy treści, gdy pozornie niezwiązane ze sobą wątki zaczęły tworzyć spójną całość, a fabuła nabierała rozpędu, Marcin Gawęda po raz kolejny pokazał swój talent pisarski. Śmiało mogę napisać, że czytając ostatnie 150 stron "Rebelii", zostałem totalnie pochłonięty.
Bardzo podobała mi się kulminacja rozwijanych od pierwszych stron historii, które łącząc się w całość stworzyły wysokiej klasy thriller. Autor genialnie oddał mentalność Irakijczyków, pobudki, dla których walczyli z siłami NATO (w głównej mierze amerykańskimi),jak również globalny charakter dżihadu. Oparcie fabuły na wydarzeniach autentycznych sprawia, iż książka jest wręcz kopalnią wiedzy na temat misji stabilizacyjnej w Iraku, zwłaszcza w odniesieniu do ówczesnej kondycji Polskiego Kontyngentu Wojskowego. Zostało w niej zawartych kilka bohaterskich operacji z udziałem Polaków, które chlubnie zapisały się na kartach historii, a o których w Polsce niestety nie wszyscy mogli przeczytać. A więc "Rebelia" to świetny przykład na zmianę tego stanu rzeczy !
Podsumowując, książka jest godna uwagi, ale tylko wtedy, gdy ktoś interesuje się tematyką wojenną i nie zraża go stopniowe rozwijanie fabuły.
6/10

Z przykrością muszę stwierdzić, że długo męczyłem tę książkę. Pierwsza połowa "Rebelii" zupełnie mnie nie pochłonęła. Co prawda lubię wielowątkowe powieści osadzone w klimatach wojennych, zwłaszcza na Bliskim Wschodzie, jednakże w tej książce akcja rozwijana była zbyt długo, co rzutowało na monotonię pierwszych rozdziałów. Dopiero mniej więcej od połowy treści, gdy pozornie...

Powiem szczerze, że czytając Rebelię miałem w pamięci Kaukaskie epicentrum i jeśli chodzi o styl autora i sposób prowadzenia akcji to te dwa tytuły niczym się nie różnią. Moim zdaniem jest to dobra książka choć nie wybitna. Nie przypadło mi do gustu w Kaukaskim epicentrum "skakanie" od jednego bohatera i miejsca akcji do drugiego, miałem nadzieję, że Rebelia będzie trochę inna lecz zawiodłem się. Osobiście książka nie wciągnęła mnie na tyle żeby pierwszym co chciałbym zrobić po powrocie z pracy to rzucenie się do czytania, choć być może przyczynił się też do tego czas kiedy ją czytałem. Jeśli miałbym oceniać samą fabułę no cóż pewnej części ciała nie urywa, ale jest spójna, miejscami pełna akcji, a za chwile spokojna. Godna polecenia jako taka poczytajka, po przeczytaniu jej raz raczej drugi raz tego już nie zrobię.

Powiem szczerze, że czytając Rebelię miałem w pamięci Kaukaskie epicentrum i jeśli chodzi o styl autora i sposób prowadzenia akcji to te dwa tytuły niczym się nie różnią. Moim zdaniem jest to dobra książka choć nie wybitna. Nie przypadło mi do gustu w Kaukaskim epicentrum "skakanie" od jednego bohatera i miejsca akcji do drugiego, miałem nadzieję, że Rebelia będzie trochę...