Plotkarska książeczka wydana 30 lat temu i przedstawiająca krótkie i celne charakterystyki ówczesnych postaci z życia publicznego. Zdecydowana większość bohaterów książki nie żyje, rzecz się zatem zestarzała, ale ratuje ją poczucie humoru Kisiela i celne opinie o ludziach ze świecznika. Lektura może być ciekawa dla czytelników znających historię, reszcie większość nazwisk nic nie powie.

Książeczka wydana w 1990 zawiera krótkie charakterystyki znanych osób, wówczas takich rzeczy wydawano sporo, ludzie zachłystywali się wolnością słowa, ale też ploteczkami z życia elit (nie było jeszcze tabloidów ani Pudelka). Wróciłem do lektury po latach by sprawdzić na ile się zestarzała, trochę tak i zaraz wyjaśnię dlaczego.

Daje Kisiel krótkie charakterystyki osób znanych przed wojną, w czasie wojny i w PRLu, ale zdecydowana większość tych ludzi już dawno nie żyje. Dla obecnego czytelnika nieznającego historii te nazwiska nic nie znaczą, dlatego książka może nudzić. Kto zna owe czasy lub lubi historię, może być zainteresowany.

Parę rzeczy tam uderza, np. sporo prominentów PRLowskich miało pokręcone życiorysy, zaczynali np. jako endecy czy narodowcy przed wojną, a potem się przekabacili na komunistów. I teraz spotyka się takie farbowane lisy...

Ma Kisiel zdolność do celnej charakterystyki ludzi w kilku słowach. Dwie cechy wyróżnia: inteligencję przeciw głupocie i odwagę przeciw tchórzostwu, przy czym kombinacje są cztery. A tych najlepszych, czyli inteligentnych i odważnych prawie nie ma, no jest jeden, sam Kisiel...

Sporo tam anegdotek, ale jako źródło historyczne nie polecam, bo powtarza często Kisiel ploteczki warszawskie dalekie od prawdy. Natomiast charakterystyki osób różnych ma celne, trafia w punkt, mówi np. o Michniku: „bardzo odważny, z charakterem. Czy jest to wielka głowa polityczna – mam wątpliwości”. O Jaruzelskim: „Ja myślę, że on jest człowiek bojowy. To znaczy boi się, i wie czego się bać, bo przeżył dużo. Dlatego jest super ostrożny.”

Poza tym rekomenduje Kisiel książki, niektóre czytałem, na przykład 'Główne nurty marksizmu' Kołakowskiego, ale Tyrmanda już nie, nie omieszkam przeczytać.

W sumie lektura tylko dla amatorów tej tematyki.

Plotkarska książeczka wydana 30 lat temu i przedstawiająca krótkie i celne charakterystyki ówczesnych postaci z życia publicznego. Zdecydowana większość bohaterów książki nie żyje, rzecz się zatem zestarzała, ale ratuje ją poczucie humoru Kisiela i celne opinie o ludziach ze świecznika. Lektura może być ciekawa dla czytelników znających historię, reszcie większość nazwisk...