Są książki o których zaraz po przeczytaniu zapominamy, ale są też takie, które zapadną w naszej pamięci na zawsze. „Archipelag GUŁag” należy bezsprzecznie do tego drugiego rodzaju książek. Pozycja literacka niezwykła, monumentalna i niesamowicie pełna pod względem zarysu sytuacji polityczno-gospodarczo-społecznej ZSRR w latach 1918-1956.

Do tego typu lektur trzeba mieć odpowiednie podejście. Przy nich się nie odpoczywa. Dzięki nim poznaje się świat takim jakim jest naprawdę, bez zamiatania trudnych tematów pod dywan, czy też ukrywania niewygodnych faktów z życia (także faktów dotyczących życia samego autora).

Sołżenicyn chciał napisać książkę będącą dochodzeniem literackim i bezsprzecznie wywiązał się ze swoich zamierzeń. Dzieło to jest szokujące i niesamowicie przygnębiające, ale należy do tytułów, które po prostu trzeba przeczytać, żeby dowiedzieć się jak funkcjonuje ten świat i że nic nie jest w nim czarno-białe. A najważniejsza nauka, która z niej wypływa to fakt, że „Nieograniczona władza w rękach ograniczonych ludzi zawsze prowadzi do wybuchów okrucieństwa”.

Są książki o których zaraz po przeczytaniu zapominamy, ale są też takie, które zapadną w naszej pamięci na zawsze. „Archipelag GUŁag” należy bezsprzecznie do tego drugiego rodzaju książek. Pozycja literacka niezwykła, monumentalna i niesamowicie pełna pod względem zarysu sytuacji polityczno-gospodarczo-społecznej ZSRR w latach 1918-1956.

Do tego typu lektur trzeba mieć...