"Świat nadal się kręci, nie zważając na znaczące zmiany w moim maleńkim wszechświecie."
Ignoscentia. Przebaczenie.
Kacey Cleary, mimo swojego młodego wieku, przeszła przez ogromne cierpienie. Wewnątrz rozsypała się na miliony kawałków, była silna tylko dla ostatniej osoby, która jej pozostała - młodszej siostry Livie.
Wiedziała, że bycie z kimś blisko może ranić znacznie bardziej, niż trzymanie ludzi na odległość. Jednak nic nie jest w stanie odciągnąć jej od bardzo przyjaznej sąsiadki i jej córki oraz Trenta, który mieszka tuż obok.
Wiem, że opis może być mylący. Nie da się jednak przedstawić go w odpowiedni sposób, nie zdradzając zbyt wiele fabuły.
Bardzo pozytywna książka o przebaczaniu. Nie da się jej odkryć po kilku pierwszych stronach, trzeba się przedrzeć przez sporą część, potem czyta się bardzo dobrze. Pewnie ułatwiają to sympatyczni bohaterowie, świetny styl autorki, nagły zwrot akcji. Niestety powieść jest do bólu przewidywalna - niespełna w połowie odkryłam, co się jeszcze stanie i zakończenie.
Ale chyba w tego typu literaturze element zaskoczenia nie jest najważniejszy, dlatego nie straciła wiele w moich oczach.
"Przeszłość nie stanowi o tym, kim jesteśmy."
Czy zgadzacie się z powyższym zdaniem?
A czy Kecey zdoła zaakceptować, a co więcej zrozumieć te słowa?

"Świat nadal się kręci, nie zważając na znaczące zmiany w moim maleńkim wszechświecie."
Ignoscentia. Przebaczenie.
Kacey Cleary, mimo swojego młodego wieku, przeszła przez ogromne cierpienie. Wewnątrz rozsypała się na miliony kawałków, była silna tylko dla ostatniej osoby, która jej pozostała - młodszej siostry Livie.
Wiedziała, że bycie z kimś blisko może ranić znacznie...