„Nie ma takiego miejsca, w którym ludzie nie mogliby żyć.”

Raphael, Gardo i Szczur są zbieraczami śmieci. Żyją w miejscowości Behala i utrzymują się z tego, co znajdują na śmieciowisku. Przede wszystkim jednak są dziećmi. Pewnego razu znajdują coś, co zmienia ich życie…

Autor maluje bardzo smutny obrazek z życia najuboższych, ich walkę o przetrwanie każdego dnia.

„Świat kręci się wokół pieniędzy. Istnieją wartości, cnoty i zasady; istnieją związki, zaufanie i miłość – i wszystko to jest ważne. Jednakże pieniądze są ważniejsze: sączą się cały czas i są jak drogocenna woda. Niektórzy piją do syta, inni cierpią pragnienie. Bez pieniędzy usychasz i umierasz. Brak pieniędzy jest jak susza, podczas której nic nie może wyrosnąć. Nikt nie zdaje sobie sprawy z wartości wody, dopóki nie znajdzie się w bardzo, bardzo suchym miejscu, takim jak Behala. Tak wielu ludzi czekających na deszcz…”

Przede wszystkim dostajemy jednak poruszający obraz przyjaźni i poświęcenia, która jest w stanie przetrwać wszelkie przeciwności losu. Trójka młodych ludzi zmaga się z okrutnymi realiami, aby dotrzeć do prawdy.

Były momenty, że byłam naprawdę poruszona. Historia z całą pewnością godna polecenia i ciekawa. Świetne zakończenie. Cóż mogę dodać... wychowałam się na filmach takich jak The Goonies, Stand By Me czy The Sandlot i myślę że tego typu historie zawsze będą we mnie wnikać i szarpać te czułe struny.

„Każdy potrzebuje klucza. Mając właściwy klucz, można sobie szeroko otworzyć drzwi. Bo nikt ich dla ciebie nie otworzy.”

„Nie ma takiego miejsca, w którym ludzie nie mogliby żyć.”

Raphael, Gardo i Szczur są zbieraczami śmieci. Żyją w miejscowości Behala i utrzymują się z tego, co znajdują na śmieciowisku. Przede wszystkim jednak są dziećmi. Pewnego razu znajdują coś, co zmienia ich życie…

Autor maluje bardzo smutny obrazek z życia najuboższych, ich walkę o przetrwanie każdego dnia....