"Portret w sepii" to druga część trylogii autorstwa Isabel Allende. Główną bohaterką i narratorką jest Aurora del Valle - wnuczka Elizy Sommers i Tao Chiena znanych z pierwszej części "Córka fortuny".
Opowiada ona swoje mocno pogmatwane losy. Komplikacje zaczęły się już od poczęcia przez ustalenie ojcostwa, prawo do wychowania, zmianę rodziny i otoczenia.
Pisarka przyzwyczaiła już swoich czytelników do tego, że pięknie opisuje przyrodę, świetnie obrazuje tło historyczno-polityczne, wplata mnóstwo ciekawostek. Tworzy też ciekawe postacie kobiece - skomplikowane, ale mocne, często z tajemniczą energią ocierającą się o duchowość, ale też i zmysłowość i silną wolę.
W powieści zderzają się dwa odrębne kulturowo światy.
Chile ze swoim tradycjonalizmem, zacofaniem, zaściankowością, surowymi obyczajami, uwielbieniem tradycji, rodziny i surowego wychowania.
Drugi biegun to Kalifornia przełomu XIX i XX wieku - kulturalny tygiel z dzielnicą chińską i jej osobnymi prawami i obyczajami.
Był to czas niezmiernie ciekawy - czas tworzenia i upadku fortun, postępu technicznego, walki o prawa dla kobiet i mniejszości narodowych.
Pani Allende znowu oczarowała mnie swoją powieścią.
Teraz niecierpliwie czekam na następną część "Dom duchów".

"Portret w sepii" to druga część trylogii autorstwa Isabel Allende. Główną bohaterką i narratorką jest Aurora del Valle - wnuczka Elizy Sommers i Tao Chiena znanych z pierwszej części "Córka fortuny".
Opowiada ona swoje mocno pogmatwane losy. Komplikacje zaczęły się już od poczęcia przez ustalenie ojcostwa, prawo do wychowania, zmianę rodziny i otoczenia.
Pisarka...