Początek jest niestety trochę nudnawy, już byłam pewna że to typowy syndrom drugiego tomu, gdy pojawił się Nikolaj (Strumhond). Postać niesamowicie zabawna, rezolutna i nieoczywista. Właśnie dzięki temu zwrot akcji tym razem mnie zaskoczył. I to właśnie dzięki Nikolajowi ten tom dostaje gwiazdkę więcej niż zamierzałam mu dać.
Niestety wkrótce znów mamy zastój. Na pierwszy plan wychodzi wątek miłosny Mal-Alina, którego ja osobiście nie kupuję. Niby wszystko jest odpowiednio opisane, ale ta para mnie nie elektryzuje, i nie potrafię im kibicować. Kibicowałabym jej i Nikolajowi, albo jej i Darklingowi - jak w pierwszym tomie (tak, wiem że to jest czarny charakter, ale mimo wszystko nie jestem w stanie go znienawidzić). Faktu nie ułatwia to, że kompletnie nie umieją ze sobą porozmawiać o problemach, i w efekcie jest stłamszony, zazdrosny i wściekły Mal, i Alina która nie widzi co się z nim dzieje. Na dodatek ona sama jest przeświadczona o tym, że wariuje, a mimo to nie szuka odpowiedzi na nękający ją problem.
Nie rozumiem też jej panicznego strachu przed Apparatem, i tego, że nadal nie ujawniła że zawsze był tylko jeden Darkling. Ale być może przyjdzie na to pora.
Końcówka jest wybuchowa (dosłownie), i zostawia czytelnika z chęcią na więcej.

Początek jest niestety trochę nudnawy, już byłam pewna że to typowy syndrom drugiego tomu, gdy pojawił się Nikolaj (Strumhond). Postać niesamowicie zabawna, rezolutna i nieoczywista. Właśnie dzięki temu zwrot akcji tym razem mnie zaskoczył. I to właśnie dzięki Nikolajowi ten tom dostaje gwiazdkę więcej niż zamierzałam mu dać.
Niestety wkrótce znów mamy zastój. Na pierwszy...