"Niezgodna" - przez wielu ceniona, przez wielu nienawidzona. Traktowana jak remake "Igrzysk Śmierci", tyle, że od innej autorki.
Co takiego jest w tej książce?

Mamy władze totalitarną, narzuconą z góry. Często powtarzający się motyw w książkach z gatunku political fiction.
Mamy główną bohaterkę, która należy do grupy "wpasowana, ale tam, gdzie nie pasuje".
Mamy fabułę stanowiącą raj dla amatorów pisania - zawsze można podpiąć się do jakiegoś wątku z FanFiction.

Totalna klapa może to nie jest, ale wybitne dzieło klasy pierwszej również.

Beatrice jest szesnastolatką, której przyszło dorastać w Nowym Świecie. Na ruinach Chicago, wyniszczonego wojną, tworzy się zarys państwa z mniejszym, bądź większym potencjałem.
Społeczeństwo - podzielone na frakcje.
Polityka - potrzebuje jak najszybszej korekty, a o tytuł tego najważniejszego ubiega się wielu przedstawicieli, knując najrozmaitsze spiski.

Naszą protagonistkę poznajemy już na początku. Niebawem ma się odbyć Ceremonia Wyboru, która zadecyduje o jej dalszym życiu.
Dla Tris wybór jest podwójnie trudny. Dorasta w frakcji Altruistów, których ideą jest bezinteresowna pomoc. Są za to mieszani z błotem; guru innych grup sądzą, iż jest to podstęp ułatwiający zdobycie władzy.
Dziewczyna czuje się tam zagubiona, bowiem jej natura jest nieokiełznana.
Ma w sobie coś z kilku frakcji. Ostateczny wybór jest niejasny...
Co się wydarzy?
Zachęcam do lektury!

Może, gdybym wcześniej nie lubowała się w książkach tego gatunku, nie oceniłabym "Niezgodnej" w ten sposób.
W skrócie: książka napisana językiem klasycznym (nie potocznym!), który specjalnie spersonalizowany z autorką nie jest.
Logika i zamysł? Schematyczne. Gdyby wypunktować kilka rzeczy, można by zmieniać fabułę na wszelkie możliwe sposoby. Głównym bohaterem mógłby być jakiś tam Jacob...
Jednakże z własnego doświadczenia wiem, że aby wykreować świat w książce, zmieścić się na wyznaczonej liczbie stron i nie zanudzić czytelnika to nie lada wyczyn. Czyny Pani Roth są wybaczalne :)

Może teraz przejdę do pozytywów.
Tris to kolejna bohaterka, która zapisze się w historii literatury jako jeden z wielu wzorów do naśladowania.
Sama odwołałam się do jej postaci na próbnym egzaminie gimnazjalnym.
Oczywiście, wraz z Katniss z "Igrzysk" ma wspólne cechy, ale nie uważam, aby była jej kopią.
W nawiązaniu do fabuły, każda z dziewcząt stanowi iskrę buntu, nadziei na lepsze życie.
W przypadku protagonistki z powieści Suzanne Collins, wszystko jest jasne. W "Niezgodnej" mamy wiele niedomówień, co obfituje w pytania ze strony czytelników.
Podział frakcyjny jak najbardziej na plus. Z neologicznego punkt widzenia, autorka mogła się inspirować, ale wiele elementów to jej własny wkład.

Co mi się za to nie podobało? Akcja była nierównomierna; raz coś działo się z prędkością światła, potem niektóre wątki przedłużały się. Nie był to zbyt apetyczny kąsek podczas tej lektury.

Słowem podsumowania: sięgnę po następną część, ale nie tak szybko. Książka w moim przypadku stanowi doskonały przerywnik wśród szkolnych lektur, bądź powieści opisujących II WŚ :)

"Niezgodna" - przez wielu ceniona, przez wielu nienawidzona. Traktowana jak remake "Igrzysk Śmierci", tyle, że od innej autorki.
Co takiego jest w tej książce?

Mamy władze totalitarną, narzuconą z góry. Często powtarzający się motyw w książkach z gatunku political fiction.
Mamy główną bohaterkę, która należy do grupy "wpasowana, ale tam, gdzie nie pasuje".
Mamy fabułę...