„7.27 do Smoleńska” Marcina Wolskiego nie może uzyskać ode mnie wyższej oceny niż 5/10. Dlaczego? Określiłabym tę książkę mianem „czytadła". Chcę zaznaczyć, że z autorem miałam już styczność, bo w moje ręce pewnego dnia wpadła trzecia część serii o Igorze. I tak właśnie czytam od końca.
Z plusów mogę na pewno wymienić bardzo lekki język, który sprawia, że powieść czyta się niesamowicie szybko, a nawet nudne elementy fabuły stają się bardziej akceptowalne.
Fabularnie ta książka w ogóle jednak nie powala. Jest po prostu okej, ale nie jest to mistrzostwo świata. Już dawno nie czytałam powieści, w której historia byłaby tak nijaka. Postaci nie mają charakteru, a fabuła ma wiele luk logicznych. Błędy czy brak realizmu towarzyszą nam na każdym kroku. Sam Igor Rykow jest mało wiarygodny, a Wolski momentami nieźle płynie, jakby w trakcie najadł się grzybów. Oprawa graficzna jest co najmniej niezachęcająca.
Nie polecam, chyba że nie macie już nic innego pod ręką.

„7.27 do Smoleńska” Marcina Wolskiego nie może uzyskać ode mnie wyższej oceny niż 5/10. Dlaczego? Określiłabym tę książkę mianem „czytadła". Chcę zaznaczyć, że z autorem miałam już styczność, bo w moje ręce pewnego dnia wpadła trzecia część serii o Igorze. I tak właśnie czytam od końca.
Z plusów mogę na pewno wymienić bardzo lekki język, który sprawia, że powieść czyta się...

Stoja rowno w szeregu; James Bond, Jack Reacher, Alon oraz ich kolega zza wschodniej granicy Igor Rykow !!!!!!!

Stoja rowno w szeregu; James Bond, Jack Reacher, Alon oraz ich kolega zza wschodniej granicy Igor Rykow !!!!!!!

Dopiero co odkryłem, że powieść "7:27 do Smoleńska" rozrosła się do trylogii. Trzeba było sobie więc przypomnieć część pierwszą.

Kolejne czytanie powieści po 6 latach znów przyniosło ogrom emocji i mnóstwo frajdy. Trudno przejść obok tek książki obojętnie. Jak to w fabułach Marcina Wolskiego dzieje się tu bardzo dużo. Starczyłoby tego na kilka książek. Dla fanów pana Marcina pozycja obowiązkowa. Już nie mogę się doczekać kolejnego spotkania z Kamillą, Igorem Rykowem i Wandzią.

Polecam zdecydowanie! :)

Dopiero co odkryłem, że powieść "7:27 do Smoleńska" rozrosła się do trylogii. Trzeba było sobie więc przypomnieć część pierwszą.

Kolejne czytanie powieści po 6 latach znów przyniosło ogrom emocji i mnóstwo frajdy. Trudno przejść obok tek książki obojętnie. Jak to w fabułach Marcina Wolskiego dzieje się tu bardzo dużo. Starczyłoby tego na kilka książek. Dla fanów pana...

Niestety, pan Wolski nie postarał się zbytnio i książka sprawia wrażenie pisanej w pośpiechu, bardzo powierzchownej i mocno niewiarygodnej. Poza tym - w mojej ocenie - w świetle katastrofy smoleńskiej, political fiction na ten temat jest nie na miejscu.
Nie polecam, powieść oceniam jako bardzo przeciętną, na co z pewnością ma wpływ moja krytyczna opinia dziennikarskiej działalności autora.

Niestety, pan Wolski nie postarał się zbytnio i książka sprawia wrażenie pisanej w pośpiechu, bardzo powierzchownej i mocno niewiarygodnej. Poza tym - w mojej ocenie - w świetle katastrofy smoleńskiej, political fiction na ten temat jest nie na miejscu.
Nie polecam, powieść oceniam jako bardzo przeciętną, na co z pewnością ma wpływ moja krytyczna opinia dziennikarskiej...

Książkę oceniam jako przeciętną - być może z powodu mojej dość krytycznej opinii wobec autora - nie wstrząsnęła mną specjalnie.

Książkę oceniam jako przeciętną - być może z powodu mojej dość krytycznej opinii wobec autora - nie wstrząsnęła mną specjalnie.

Powieść podejmująca bardzo trudny dla nas temat, który cały czas dzieli Polaków. Ale spróbujmy to pominąć i potraktować to jako beletrystykę i fikcję literacką. Książka zaskakuje bardzo wartką akcją już od samego początku. Co rusz jakieś morderstwo, w tle gra służb specjalnych, niespodziewane, zaskakujące zwroty akcji. Jestem bardzo pozytywnie zaskoczony, bardzo szybko to się czyta. Na koniec chwila refleksji i zadumy, bo temat niełatwy... A zakończenie mistrzowskie ale o tym musicie przekonać się sami.

Powieść podejmująca bardzo trudny dla nas temat, który cały czas dzieli Polaków. Ale spróbujmy to pominąć i potraktować to jako beletrystykę i fikcję literacką. Książka zaskakuje bardzo wartką akcją już od samego początku. Co rusz jakieś morderstwo, w tle gra służb specjalnych, niespodziewane, zaskakujące zwroty akcji. Jestem bardzo pozytywnie zaskoczony, bardzo szybko to...

bardzo trzyma w napieciu, swietnie sie czyta, wartka akcja

bardzo trzyma w napieciu, swietnie sie czyta, wartka akcja

Książka jak błyskawica,na jeden wieczór, bo wprost nie da się od niej oderwać.Niesamowicie wartka akcja.Pomysł też świetny.Polecam przede wszystkim lemingom wierzącym w teorię "pancernej" brzozy.

Książka jak błyskawica,na jeden wieczór, bo wprost nie da się od niej oderwać.Niesamowicie wartka akcja.Pomysł też świetny.Polecam przede wszystkim lemingom wierzącym w teorię "pancernej" brzozy.

Nie będę ukrywał, że na tak niską ocenę książki Wolskiego ma wpływ wiele rzeczy. Ale zacznijmy od tych pozytywnych, które wywalczyły dwie gwiazdki ponad minimum. Przede wszystkim jest to książka technicznie i fabularnie nie najgorszego sortu. Jest jakaś fabuła, w jakiś sposób tam wykorzystana, obiektywnie rzecz biorąc mogłoby to być ciekawe doświadczenie literackie.

A teraz negatywy: tak, gdyby to była jedyna książka nadredaktora, to można by było mówić o potencjale, o perspektywach tego autora. Ale niestety, takich książek Wolski napisał już co najmniej kilka. Postaci identyczne, narracja taka sama, te same dupy, cycki, rosyjscy agenci. Wszystko to już było w innych książkach, tyle że tym razem nie robimy z tego fantastyki, ani nawet alternatywnych historii, tylko political fiction. No i to jest największy problem. Gdyby nie byłoby wydarzeń z 10 kwietnia, to nawet można by było powiedzieć, fakt, ciekawy wątek (co prawda prób zamordowania naszych władz przez obce mocarstwa w książkach Wolskiego jest co nie miara),ciekawie wyeksploatowany. Co prawda oczekiwałem wytłumaczenia co oni dokładnie z tym samolotem zrobili, ale się nie dowiedziałem. Natomiast w świetle katastrofy smoleńskiej, political fiction na ten temat jest nie na miejscu. Szczególnie że cała narracja (znowu) brzmi jak mokry sen prawicowego polityka.

Odradzam, omijać szerokim łukiem, bo może się przyśnić.

Nie będę ukrywał, że na tak niską ocenę książki Wolskiego ma wpływ wiele rzeczy. Ale zacznijmy od tych pozytywnych, które wywalczyły dwie gwiazdki ponad minimum. Przede wszystkim jest to książka technicznie i fabularnie nie najgorszego sortu. Jest jakaś fabuła, w jakiś sposób tam wykorzystana, obiektywnie rzecz biorąc mogłoby to być ciekawe doświadczenie literackie.

A...

Książkę Wolskiego może i nieźle się czyta, ale aż się prosi o odrobinę realizmu. Nie wystarczy pisać o próbie zamachu. Potrzebne jeszcze choć trochę wiarygodności, bo bez niej książka staje zwykłym czytadłem.

Książkę Wolskiego może i nieźle się czyta, ale aż się prosi o odrobinę realizmu. Nie wystarczy pisać o próbie zamachu. Potrzebne jeszcze choć trochę wiarygodności, bo bez niej książka staje zwykłym czytadłem.