Jakie emocje towarzyszą wam po przeczytaniu książki? Pustka, bo właśnie rozstajecie się z bohaterami, z którymi spędziliście kilka ostatnich dni? Ciekawość dalszego ciągu? Czy może... Senność, ponieważ zmuszaliście się do czytania nudnej kontynuacji bardzo dobrej powieści? Można więc stwierdzić, że wszystko zależy od rodzaju lektury. Ewentualnie tego, czy pod ręką ma się jej kolejną część.

Jeżeli pod tym względem miałbym oceniać „Dziedzica smoka”, to zakwalifikowałbym go do trzeciej z wymienionych grup – tj. mam ochotę spać, obejrzeć ciekawy film, zacząć czytać coś nowego, byleby tylko zapomnieć o (kolejnej) nieudanej próbie połączenia znanych schematów w zjadliwą, literacką całość przez Cindę Williams Chima. Fenomenem mogę jedynie nazwać jakość jej dzieł, które w skrócie zaliczają niż („Dziedzic wojowników”), wyż („Dziedzic czarodziejów”), a teraz znowu niż („Dziedzic smoka”).

Więcej na: http://gexe.pl/ksiazki/art/4231,dziedzic-smoka

Jakie emocje towarzyszą wam po przeczytaniu książki? Pustka, bo właśnie rozstajecie się z bohaterami, z którymi spędziliście kilka ostatnich dni? Ciekawość dalszego ciągu? Czy może... Senność, ponieważ zmuszaliście się do czytania nudnej kontynuacji bardzo dobrej powieści? Można więc stwierdzić, że wszystko zależy od rodzaju lektury. Ewentualnie tego, czy pod ręką ma się...