Pamiętam jak miesiąc temu pochłonęłam 'Koronę w mroku' w ciągu 3 nocy. Z tą częścią nie poszło mi już tak szybko. Czytałam ją prawie miesiąc i mimo, iż zawiniło tu moje zmęczenie spowodowane pracą i brak wolnego czasu, to nie ukrywam, że ta część serii nie wciągnęła mnie tak bardzo, jak poprzednie książki. I po jej przeczytaniu stwierdziłam, że zaznaczyłam w niej tylko jeden fragment, który szczególnie mi się spodobał. Ponad 650 stron i tylko jeden fragment!

Z początku istnym utrapieniem były rozdziały o wiedźmach, które pojawiały się w najmniej odpowiednich momentach i w które zupełnie nie mogłam się wczuć. Zresztą, jeśli zamiarem Sarah J. Maas było wywołanie u mnie sympatii do nich, zabieg raczej się nie udał. Do końca książki wiedźmy pozostały mi obojętne. Nie polubiłam ich jakoś specjalnie, ale i też nie pałam do nich szczególną niechęcią. Kompletna neutralność.

Nowi bohaterowie? Jak najbardziej na plus. Chociaż chyba jednak bardziej Aedion niż Rowan 😉

Niesamowicie podobały mi się retrospekcje z udziałem Celaeny. To zdecydowanie były jedne z ciekawszych fragmentów 👍

I jedno można przyznać Sarah J. Maas na pewno: umie pisać idealne zakończenia! Mimo, iż miałam wrażenie, że akcja w całej książce strasznie się dłużyła, to kilka ostatnich rozdziałów dosłownie pędziło, jak szalone i w końcu nadszedł moment, w którym otworzyłam szerzej oczy ze zdziwienia. I nie mogę się doczekać chwili, gdy w moje ręce wpadnie 'Królowa cieni' 😍

Pamiętam jak miesiąc temu pochłonęłam 'Koronę w mroku' w ciągu 3 nocy. Z tą częścią nie poszło mi już tak szybko. Czytałam ją prawie miesiąc i mimo, iż zawiniło tu moje zmęczenie spowodowane pracą i brak wolnego czasu, to nie ukrywam, że ta część serii nie wciągnęła mnie tak bardzo, jak poprzednie książki. I po jej przeczytaniu stwierdziłam, że zaznaczyłam w niej tylko...