Wnikliwa, szczera aż do bólu opowieść jednego z najbardziej utalentowanych muzyków czasów współczesnych. Przyznam że ze względu na brak czasu bardzo długo czytałam tę książkę. Ale może to i dobrze bo ilość informacji w niej zawarta była ogromna. Davis jest barwną postacią zarówno pod względem muzycznym jak i życia osobistego. Szczerze opowiada o swoim życiu, wyborach ale przede wszystkim muzyce, która stanowiła centrum jego świata. Daje się poznać jako utalentowany muzyk, poszukujący wciąż nowych brzmień w muzyce, gnający do przodu w muzycznym świecie. Być może ten wewnętrzny pęd spowodował że nie pozostał w miejscu i wciąż wkraczał w nowe dla siebie obszary muzyczne, czego efektem jest duża różnorodność jego płyt. Jednocześnie szczerze i bez skrępowania opowiada o swoim życiu osobistym, podejściu do kobiet, a także o nałogu narkotykowym, który przez wiele lat rządził jego życiem. W książce mamy ukazany podwójny obraz Milesa- z jednej strony świetnego muzyka, prekursora nowych brzmień, z drugiej zaś uwikłanego w nałogi mężczyzny, egocentryka skupionego na sobie i swoich pragnieniach. Przyznam że mam mieszane uczucia po przeczytaniu tej książki- z jednej strony Davis pokazał świat muzyczny, jak on funkcjonował, środowisko, ludzi, namiętności i ciemne strony tego świata, z drugiej zaś strony szczerze i bez skrępowania opowiedział o swoim życiu osobistym, stosunku do kobiet, rodziny. I choć niektóre z zachowań i poglądów muzyka są całkowicie sprzeczne z moim światopoglądem, to warto było przeczytać książkę, choćby po to by na chwile móc znaleźć się w świecie genialnego muzyka, móc przez chwile zobaczyć jak patrzył na muzykę, muzyków.

Wnikliwa, szczera aż do bólu opowieść jednego z najbardziej utalentowanych muzyków czasów współczesnych. Przyznam że ze względu na brak czasu bardzo długo czytałam tę książkę. Ale może to i dobrze bo ilość informacji w niej zawarta była ogromna. Davis jest barwną postacią zarówno pod względem muzycznym jak i życia osobistego. Szczerze opowiada o swoim życiu, wyborach ale...