Fabuła "Faktotum" snuje się gdzieś między rynsztokami, w podejrzanych knajpkach, pod ciemnymi latarniami i w innych miejscach, które świat zarezerwował dla społecznego marginesu. Czytając kolejne strony stajemy się co raz bardziej zamroczeni, jak pod wpływem alkoholowego transu. Wręcz czujemy apatię i obojętność towarzyszące głównemu bohaterowi, dla którego jedyną ucieczką od szarej rzeczywistości są seks i hazard - a wszystko suto zakrapiane tanim alkoholem... mówiąc krótko - esencja twórczości Charlsa Bukowskiego.

"Faktotum" stanowi bezpruderyjną afirmację awanturniczo-hulaszczego życia, którego tłem jest zarazem apatia jak i brud ludzkiej egzystencji. Jednak świat przedstawiony w książce stanowi jedynie wyrazistą scenografię dla jej prawdziwego sensu. Dzieło Charlsa Bukowskiego jest nierozerwalnie związane z jego osobą i w szerszej perspektywie w dosadny sposób rzuca wyzwanie społecznym wzorcom, za którymi służalczo lub wręcz gorliwie podążają ludzkie masy.

Mógłby dalej się rozpisywać, jednak taka literatura wymaga indywidualnej oceny, ponieważ jak to często bywa z nietypowymi daniami, jedni będą się nimi rozkoszowali wychwalając kunszt szefa kuchni, przy czym inni uznają je za zbyt odrażające, żeby przełknąć chociaż jeden kęs. Przyznaję, że zależnie od "podniebienia", każda z tych grup może mieć rację. Decyzja czy sięgnąć po książkę zawsze należy do czytelnika ale jeśli nie miałeś jeszcze do czynienia z Panem Bukowskim to bez dwóch zdań, powinieneś zacząć tę przygodę od przeczytania "Faktotum".

Fabuła "Faktotum" snuje się gdzieś między rynsztokami, w podejrzanych knajpkach, pod ciemnymi latarniami i w innych miejscach, które świat zarezerwował dla społecznego marginesu. Czytając kolejne strony stajemy się co raz bardziej zamroczeni, jak pod wpływem alkoholowego transu. Wręcz czujemy apatię i obojętność towarzyszące głównemu bohaterowi, dla którego jedyną...