„Pewnego dnia” to w zasadzie powieść o adopcji i o miłości. O pierwszym pięknym i szalonym uczuciu dwojga nastolatków, których przerosła rzeczywistość, którzy swoją miłość w końcu zdradzili, zdeptali i zniszczyli. I o owocu tej miłości, dziewczynie oddanej do adopcji zaraz po urodzeniu. Przez historię prowadzą nas dwie główne bohaterki, matka i córka, Marianne i Kirby.
Kirby, adoptowana jako niemowlę, postanawia odnaleźć swoich rodziców biologicznych. Jej odważna decyzja postawi na głowie życie wszystkich dookoła. Matka biologiczna, Marianne, będzie musiała w końcu opuścić swoją wieżę z kości słoniowej i zmierzyć się z tajemnicami i kłamstwami, którymi przez tyle lat karmiła swoich bliskich. Rodzice Kirby, Państwo Rose’owie, staną do walki ze swoimi lękami i świadomością, że ich adoptowana córka jest wolną osobą, która może podejmować własne decyzje i na swój sposób budować własną tożsamość. A ojciec dziecka, no cóż, to jest chyba najlepsza i najbardziej dramatyczna część całej historii. Trzeba przyznać, że Conrad to świetna postać, powieść wiele dzięki niemu zyskała.
Mimo początkowego dramatyzmu, akcja toczy się gładko aż do bardzo amerykańskiego zakończenia, które mnie osobiście jak najbardziej usatysfakcjonowało, choć wywołało również trochę szyderczy uśmieszek.
A jednak, muszę przyznać, że dla mnie osobiście momentami była to bardzo ciężka lektura. Pani Rose, mama Kirby, ze wszystkimi jej lękami i niepewnością, z jej nudną zwyczajnością, to ja. Ja też mam córeczkę, na razie malutką, która po ukończeniu 18 lat będzie miała prawo wglądu w akta adopcyjne i będzie mogła odnaleźć swoich rodziców biologicznych. Jeśli zechce. Czy uda jej się nawiązać z nimi jakąś relację? Chciałabym móc powiedzieć, że nie zgrzytałam zębami, gdy czytałam, jak Kirby oddala się od swojej rodziny i zaprzyjaźnia z Marianne i Conradem. Z punktu widzenia rodzica, tego jedynego prawdziwego, wygląda to wszystko zupełnie niesielankowo.

„Pewnego dnia” to w zasadzie powieść o adopcji i o miłości. O pierwszym pięknym i szalonym uczuciu dwojga nastolatków, których przerosła rzeczywistość, którzy swoją miłość w końcu zdradzili, zdeptali i zniszczyli. I o owocu tej miłości, dziewczynie oddanej do adopcji zaraz po urodzeniu. Przez historię prowadzą nas dwie główne bohaterki, matka i córka, Marianne i...