Jako miłośnik prozy Murakamiego, obowiązkiem było sięgnąć do jego pierwszej powieści.

Zaczynamy więc przygodę z trylogią (czy jak kto woli - tetralogią, choć nie wiem czemu "Tańcz, Tańcz, Tańcz" się do niej wlicza, mimo że są powiązania) Szczura.

"Słuchaj pieśni wiatru/Fliper roku 1973" jest pierwszą powieścią autora. Poznajemy w nim osobliwość bez imienia - głównego, ale nie jedynego, bohatera. Zwykłego, zwyczajnego i przeciętnego człowieka. Poznajemy także jego przyjaciela - Szczura.

Dwójka głównych bohaterów poznaje się na imprezie i poprzez rozbicie samochodu zostają przyjaciółmi. Bezimienny (tak go nazwijmy, bo przecież nie znamy jego tożsamości) pochodzi ze zwykłej rodziny. Nie lubi mówić o sobie. Dowiadujemy się, że w dzieciństwie był milczącym chłopcem. W wieku lat nastu już mówi, lecz w dalszym ciągu mało. Szczur zaś jest rozgadany. Pochodzi z bogatej rodziny i rzucił studia, bo mu się nie podobało.

Pierwsza część powieści "Słuchaj pieśni wiatru" opowiada o życiu Bezimiennego. O tym, jak po skończeniu studiów założył wraz z przyjacielem ze studiów firmę tłumaczeniową. Poznajemy w niej także Chińczyka - Jaya, - który prowadzi bar w małej miejscowości z której pochodzą dwaj wyżej wymienieni bohaterowie. Jest on przyjacielem tamtej dwójki.

Możemy także przeczytać o dziewczynie bez palca, z którą jeden z nich sypia.

Druga część powieści "Flipper roku 1973" jest opowieścią głównego bohatera, który zaczął grać na flipperze w Tokio. Grał tylko i wyłącznie na jednej maszynie - Rakiecie. Niestety miejsce, w którym stała zostało zamknięte. Jakiś czas później wydaje mu się, że Rakieta go woła i próbuje ją odnaleźć.

Mimo przeczytanych wcześniej innych powieści Murakamiego (niestety nie zaczęłam ich czytać chronologicznie) można zauważyć, że autor cały czas trzyma ten sam styl. Realizm, który zmienia się w magię i magia, która jest codziennością bohaterów daje się odczuć wszędzie. Widać, że Murakami wpasował się do iberoamerykańskiego pojecia realizmu magicznego. Wpasował się także w klimat epoki, w której pisał.

Jako najsławniejszy i chyba najlepiej piszący Japończyk może być porównywany - moim zdaniem - do Marqueza, Cortazara czy Llosy, którzy pochodzą z Ameryki Południowej. Chyba można nawet powiedzieć, że uczeń przerósł mistrzów, którzy zapoczątkowali RM.

Jako miłośnik prozy Murakamiego, obowiązkiem było sięgnąć do jego pierwszej powieści.

Zaczynamy więc przygodę z trylogią (czy jak kto woli - tetralogią, choć nie wiem czemu "Tańcz, Tańcz, Tańcz" się do niej wlicza, mimo że są powiązania) Szczura.

"Słuchaj pieśni wiatru/Fliper roku 1973" jest pierwszą powieścią autora. Poznajemy w nim osobliwość bez imienia - głównego,...