A może rzucić to wszystko i wyjechać do Gwatemali?

A może rzucić to wszystko i wyjechać do Gwatemali?

Nie warto sięgać po Notatnik bez wcześniejszej lektury Szkiców piórkiem .Będzie nieinteresujący i niezrozumiały. To zdecydowanie pozycja dla miłośników Bobkowskiego. Jest dobrym uzupełnieniem Szkiców ze względu na opis podróży do Gwatemali. Pozostałe notatki są króciótkimi migawkami z życia, pisanymi niezmiernie rzadko i nieregularnie. Irytujące przypisy zdominowały objętościowo całość ( przypisy do hasła Chopin, Iwaszkiewicz, nazw drinków -przesada, przeszkadzają w lekturze). Polecam zainteresowanym!

Nie warto sięgać po Notatnik bez wcześniejszej lektury Szkiców piórkiem .Będzie nieinteresujący i niezrozumiały. To zdecydowanie pozycja dla miłośników Bobkowskiego. Jest dobrym uzupełnieniem Szkiców ze względu na opis podróży do Gwatemali. Pozostałe notatki są króciótkimi migawkami z życia, pisanymi niezmiernie rzadko i nieregularnie. Irytujące przypisy zdominowały...

Pięknie opisana podróż promem przez Atlantyk z Francji do Gwatemalii. Tak prosto, spontanicznie, ciekawie, aż by się chciało taką podróż odbyć. Choć znając losy autora, wiadomo, że to była podróż trochę bolesna, z której nigdy do ojczyzny nie wrócił. Kilka stron ostatnich - przed śmiercią - bardzo wzruszających.

Pięknie opisana podróż promem przez Atlantyk z Francji do Gwatemalii. Tak prosto, spontanicznie, ciekawie, aż by się chciało taką podróż odbyć. Choć znając losy autora, wiadomo, że to była podróż trochę bolesna, z której nigdy do ojczyzny nie wrócił. Kilka stron ostatnich - przed śmiercią - bardzo wzruszających.

Treść „Notatnika” pokrywa się w pewnej mierze z treścią wcześniejszej publikacji „Z dziennika podróży”, o czym rozlegle informuje Maciej Nowak w nieco drętwym i stanowiącym blisko jedną trzecią objętości niniejszego tomu wstępie. Kolejną trzecią część stanowią przypisy; nigdy nie opanowałem sztuki nieczytania przypisów, a szkoda, bo już przed lekturą „Notatnika” miałem niejakie pojęcie, kim był Chopin, Balzac czy van Gogh. Jest to jednak krytyczna edycja, więc rządzi się własnymi prawami.
I tu powinno paść ważne pytanie: czy w świecie, w którym jako dzienniki publikuje się zazwyczaj teksty zredagowane i dopieszczone, należy podawać do powszechnej wiadomości zapiski dokonywane jedynie na własny użytek, których autor nie zdążył wygładzić, szczególnie w obszarze własnego wizerunku, który w tym wypadku rysuje się kreską antypatyczną, wręcz mizantropiczną.
Kontrast między poziomem „Notatnika” a poddanych stosownym zabiegom „Szkiców piórkiem” jest bowiem znaczny. Oczywiście, autor wciąż jawi się jako osobnik wykształcony i obyty kulturalnie, a ponad resztę wybijają się ostatnie wpisy, czynione w obliczu nadciągającej śmierci, ale i one zdają się interesujące jedynie w kontekście osoby Bobkowskiego, nie posiadają wartości uniwersalnej.
Sam w sobie nie jest „Notatnik” dziełem epokowym, odkrywczym, nie przynosi żadnych ważkich treści, przełomowych analiz, błyskotliwych konstatacji itp. Dziś uderza też nieobecność w tych zapiskach choćby śladu poprawności politycznej; szczególnie wśród ultrawrażliwej współczesnej lewicy ze złym odbiorem musiałyby się spotkać uprzedzenia klasowe czy rasowe autora.
Każdy musi więc rozstrzygnąć we własnym zakresie, czy niniejsza publikacja istotnie uzupełnia wizerunek Bobkowskiego, czy raczej mu szkodzi. Literatura niegotowa, poza nielicznymi wybitnymi wyjątkami, w ogóle nie jest bowiem literaturą

Treść „Notatnika” pokrywa się w pewnej mierze z treścią wcześniejszej publikacji „Z dziennika podróży”, o czym rozlegle informuje Maciej Nowak w nieco drętwym i stanowiącym blisko jedną trzecią objętości niniejszego tomu wstępie. Kolejną trzecią część stanowią przypisy; nigdy nie opanowałem sztuki nieczytania przypisów, a szkoda, bo już przed lekturą „Notatnika” miałem...

Notatnk to nic innego jak pierwsza wersja "Z dziennika podróży" oraz kilka luźnych, dużo późniejszych zapisków. Miłośnicy i badacze twórczości Bobkowskiego mogą prześledzić zmiany jakie nastąpiły od rękopisu do wersji do druku.Reszta to po prostu kawał dobrego pisarstwa.

Notatnk to nic innego jak pierwsza wersja "Z dziennika podróży" oraz kilka luźnych, dużo późniejszych zapisków. Miłośnicy i badacze twórczości Bobkowskiego mogą prześledzić zmiany jakie nastąpiły od rękopisu do wersji do druku.Reszta to po prostu kawał dobrego pisarstwa.

Muszę potwierdzić trafne wypowiedzi czytelników serwisu.
Obowiązek i dopełnienie nieścisłości dla zapalczywców Pana Bobkowskiego.
Niekiedy wyczułem egocentryzm bohatera, który przejawiał się już w Szkicach Piórkiem. Niektórych może to sprowokować, natomiast reszta odbierze to jako przejaw czystej wnikliwości względem otoczenia bohatera jak i relacji międzyludzkich. Należę do tej drugiej grupy - prawidłowość na każdym kroku

Muszę potwierdzić trafne wypowiedzi czytelników serwisu.
Obowiązek i dopełnienie nieścisłości dla zapalczywców Pana Bobkowskiego.
Niekiedy wyczułem egocentryzm bohatera, który przejawiał się już w Szkicach Piórkiem. Niektórych może to sprowokować, natomiast reszta odbierze to jako przejaw czystej wnikliwości względem otoczenia bohatera jak i relacji międzyludzkich. Należę...

O dziennikach i listach Bobkowskiego napisano już wiele, a miłośników jego pisarstwa nie trzeba przekonywać, jaką gratką jest pierwsze integralne wydanie jego zapisków z lat 47-60, do tej pory spoczywających w formie rękopisu w zbiorach The Polish Institute of Arts and Sciences of America w Nowym Jorku.
Chciałabym natomiast zwrócić uwagę na szczególny bonus: fenomenalny wstęp Macieja Nowaka, który "Notatnik" Bobkowskiego opracował redakcyjnie i przygotował do druku. Niezwykle wnikliwa analiza, dotycząca zarówno tego konkretnego tomu, jak i diarystyki Bobkowskiego jako całości, subtelnie łącząca podejście ściśle filologiczne z psychologizującym wejrzeniem w koleje losu autora. Przyznam się, że nie spodziewałam się czegoś tak rzetelnego, ciekawego i poszerzającego moją wiedzę o twórczości ulubionego pisarza.

O dziennikach i listach Bobkowskiego napisano już wiele, a miłośników jego pisarstwa nie trzeba przekonywać, jaką gratką jest pierwsze integralne wydanie jego zapisków z lat 47-60, do tej pory spoczywających w formie rękopisu w zbiorach The Polish Institute of Arts and Sciences of America w Nowym Jorku.
Chciałabym natomiast zwrócić uwagę na szczególny bonus: fenomenalny...

Pomijając zasadniczą część publikacji - dla miłośników prozy Bobkowskiego z pewnością niezwykle frapującą i obowiązkową! - zaznaczyć należy, że książka zawiera także wyjątkowo atrakcyjny wstęp i wyczerpujące, profesjonalne przypisy. Staranne opracowanie edytorskie - plus kilka reprodukcji notatek pisarza - daje namiastkę obcowania z autentycznym rękopisem dzieła.

Pomijając zasadniczą część publikacji - dla miłośników prozy Bobkowskiego z pewnością niezwykle frapującą i obowiązkową! - zaznaczyć należy, że książka zawiera także wyjątkowo atrakcyjny wstęp i wyczerpujące, profesjonalne przypisy. Staranne opracowanie edytorskie - plus kilka reprodukcji notatek pisarza - daje namiastkę obcowania z autentycznym rękopisem dzieła.