Prawie połowa listopada, a mnie się zachciało magii świąt. Myślałam, że odnajdę ją w książce "W śnieżną noc". Czego chcieć więcej? Trzy opowiadania, w tym jedno pisane przez samego Johna Greena!

Okładka jest cudna. Lubię Bukowy Las za niebanalne "opakowania" książek. Jednak nie miałabym nic przeciwko, by okładka była całkowicie pozbawiona szarości.

Z Maureen Johnson i Lauren Myracle spotkałam się pierwszy raz i nie jestem zawiedziona. John Green jako ten rodzynek napisał opowiadanie środkowe. Wszystkie historie mają wspólne mianowniki, przewijają się te same miejsca i bohaterowie. Najbardziej przypadł mi do gustu styl pani Johnson. Mimo iż opowiadania są mniej więcej na tym samym poziomie, można by dać się nabrać, że wyszły spod pióra jednej osoby, bez żadnej trudności mogłabym poznać, które napisał autor "Papierowych miast". Specyficzny, lekko tandetny humor, przygoda z autem - coś mi to przypomina, chyba zbyt często Green wykorzystuje te chwyty.

Każda historia ma w sobie coś uroczego, coś magicznego i coś irytującego. Na szczęście to dobre przeważa. Przygoda Jubilatki i rozterki Addie były bliższe mojemu sercu, bo nocny wyścig do baru pełnego cheerleaderek, nawet jeśli w tle jawi się miłość, do mnie nie przemawia. Uwaga na Gabriela - skradnie serce z pewnością ;)

Zabawa, wzruszenia i dużo miłości - a to wszystko obsypane mnóstwem śniegu, bo gdyby nie śnieżyca stulecia, to nie wszystko mogłoby się tak ułożyć. Jest to lekka lektura na święta i nie tylko - polecam.

Prawie połowa listopada, a mnie się zachciało magii świąt. Myślałam, że odnajdę ją w książce "W śnieżną noc". Czego chcieć więcej? Trzy opowiadania, w tym jedno pisane przez samego Johna Greena!

Okładka jest cudna. Lubię Bukowy Las za niebanalne "opakowania" książek. Jednak nie miałabym nic przeciwko, by okładka była całkowicie pozbawiona szarości.

Z Maureen Johnson i...