Ciężko opisać mi tę pozycję. Książka napisana dobrze a nawet bardzo, w typowo holiłudzkim stylu, z rozmachem i panoramicznie :) Na pewno jest osadzona i to nawet dosyć głęboko w realiach roku 1565, w kanwie wierna faktom historycznym, nie mniej jednak napisana współcześnie i dla współczesnych. Nie jest to krytyka z mojej strony, bo gdybym chciał przeczytać książkę historyczną, sięgnął bym do jakiegoś opracowania poważnego naukowca. Jednak zafascynowanie autora okrucieństwem tamtych czasów, fatalistycznym podejściem głównych bohaterów do życia i śmierci a jednocześnie napisanie tego w formie typowego romansu rycerskiego, tworzy miszmasz, który nie każdy doceni. Nie jest to fantastyka, czy fantasy z nurtu płaszcza i szpady - jest to typowy romans rycerski - od połowy przewidywalny aż do bólu - nie mniej jednak pozwalający na dobrą zabawę i oderwanie się od tivi. Jednak nie dla każdego. Dużo krwi, barwnych opisów zadawanej śmierci, czasem seksu podane w sosie z kawałkami religii. Książka nie wybitna, ale na pewno bardzo dobra. Biorę się za następny tom "Dwanaścioro z Paryża" - o rzezi hugenotów (mówiłem już, że autora fascynuje krwawa jatka?)

Ciężko opisać mi tę pozycję. Książka napisana dobrze a nawet bardzo, w typowo holiłudzkim stylu, z rozmachem i panoramicznie :) Na pewno jest osadzona i to nawet dosyć głęboko w realiach roku 1565, w kanwie wierna faktom historycznym, nie mniej jednak napisana współcześnie i dla współczesnych. Nie jest to krytyka z mojej strony, bo gdybym chciał przeczytać książkę...